Worklecy
| němsce | Räckelwitz | |
| ||
| Wopon | ||
|---|---|---|
| ||
| Zakładne daty | ||
| stat |  Němska
| |
| zwjazkowy kraj |  Sakska
| |
| wokrjes | Budyski | |
| wysokosć | 164 metrow n.m.hł. | |
| přestrjeń | 11,51 km² | |
| wobydlerstwo | 1.088 (31. dec 2016)[1] | |
| hustosć zasydlenja | 95 wob. na km² | |
| póstowe čisło | 01920 | |
| předwólba | (+49) 035796 | |
| awtowa značka | BZ, BIW, HY, KM | |
| Politika a zarjadnistwo | ||
| wjesnjanosta | Franc Brusk (CDU) | |
| adresa | Hłowna 41 01920 Worklecy | |
| webstrona | raeckelwitz.de | |
| ||
| Worklečan hród | ||
Worklecy (němsce Räckelwitz) su wjes a gmejna w sakskej Hornjej Łužicy. Wone su čłonska gmejna zarjadniskeho zwjazka Při Klóšterskej wodźe. Wulki dźěl wobydlerstwa su Serbja.
Wobsah
Geografija a wobchad[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Gmejna leži něhdźe wósom kilometrow na wuchod wot wokrjesneho města Kamjenc a wokoło 15 kilometrow sewjerozapadnje wot Budyšina w serbskich Horjanach. A 4 je přez najězd na awtodróhu Horni Wujezd (wokoło 6 km) docpějomna. Gmejna leži w zapadnej Hornjej Łužicy na kromje Zapadołužiskeje pahórčiny, w přechodźe mjezy płonymi hatnišćemi na sewjer a Łužiskich hór na juhu. Přez Worklecy běži Klóšterska woda, prawy přitok Čorneho Halštrowa.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Worklecy buchu w lěće 1280 jako Rokolewicz prěni raz přez wopismo naspomnjene. Wot lěta 1304 běše tu ryćerkubło.[2] Poslednja wobsedźerka kubła, hrabina Monika von Stollberg, wotkaza knježi dom Malteskemu rjadej. W dobje wot 1903 do 2000 běše potom w něhdyšim knježim domje katolska chorownja tutoho rjada. Wulki dźěl wobydlerjow wokoliny je so we Worklecach narodźił.
Rěč[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 522 wot cyłkownje 539 Worklečanow a Nowowješćanow serbsce.[3] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 we Worklečanskej gmejnje serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 86,4 %.[4]
Politika[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Gmejna słuša k sakskemu wólbnemu wokrjesej 53 (Budyšin 2) a k zwjazkowemu wólbnemu wokrjesej 156 (Budyšin I).
Wjesne dźěle[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Do Worklečanskeje gmejny słušeja slědowace wsy:
| wjes | wob. | přer. staroba |
♀/♂a | kwocient młodychb |
kwocient starychc |
wosoby/ domjacnosć |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Haty | 28 | 40,7 | 100 | 26 | 21 | 2,8 |
| Horni Hajnk | 12 | 52,9 | 140 | 17 | 83 | 3,0 |
| Nowa Wjeska | 168 | 41,5 | 115 | 24 | 23 | 2,9 |
| Smječkecy | 288 | 49,4 | 81 | 21 | 49 | 3,1 |
| Worklecy | 485 | 44,7 | 115 | 24 | 36 | 2,9 |
| Wudwor | 137 | 41,6 | 65 | 31 | 28 | 2,7 |
| gmejna | 1118 | 45,0 | 98 | 24 | 36 | 2,9 |
| podaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011[5] a: ličba mužow na 100 žonow b: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 c: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 | ||||||
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Jurij Brězan (1916–2006), spisowaćel
- Jěwa-Marja Čornakec (* 1959 ), spisowaćelka a nowinarka
- Jan Handrik (1924–2015), kulturny funkcionar a awtor
- Michał Hórnik (1833–1894), duchowny a jedyn z najwuznamnišich spěchowarjow serbskeho pismowstwa w 19. lětstotku
- Stanisław Tilich (* 1959), politikar
- Peggy Wagenführ (* 1976), biatletka
- Mikławš Žur (1859–1932), farar a awtor
Zajimawostki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Knježi dom
Barokny knježi dom z dźewjeć wóskami a jednymi schodami pod hołym njebjom. Kedźby hódna je hrodowska kapałka Marije Maćerje Božeje w Beuronskim stilu, kotraž słuša ke Chróšćanskej wosadźe. W knježim domje běše chorownja připrawjena. Natwary 20. lětstotka čakaja hišć na wottorhanje. W zahrodowym domje su sotry žiwe, kotrež běchu hač do swojeho wuměnka w chorowni dźěłali. Na domje su wjacore wopony a monogramowe kamjenje hrabjow Stolberg-Stolberg.
Hlej tež: Lisćinu kulturnych pomnikow we Worklecach
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Aktualne ličby wobydlerstwa po gmejnach 2016; Statistiski krajny zarjad Sakskeje
- ↑ Worklecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995. [692 wobydlerjow, z nich 432 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 166 serbskich dźěći a młodostnych, 94 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Worklecy (němsce)
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Worklecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Biskopicy | Bóšicy | Budestecy | Budyšin | Bukecy | Dobruša-Huska | Frankenthal | Großharthau | Großnaundorf | Halštrow | Halštrowska Hola | Haselbachtal | Hodźij | Hornja Hórka | Chrósćicy | Kamjenc | Kinspork | Kubšicy | Kulow | Kumwałd | Łaz | Łuty | Łužnica | Malešecy | Neukirch | Njebjelčicy | Njedźichow | Njeswačidło | Ohorn | Ottendorf-Okrilla | Pančicy-Kukow | Połčnica | Porchow | Radeberg | Radwor | Rakecy | Ralbicy-Róžant | Ramnow | Schönteichen | Sćenjow | Sepicy | Smělna-Póckowy | Sprjewiny Doł | Swětła | Šěrachow-Korzym | Wachow | Warnoćicy | Wjazońca | Wjelećin | Wojerecy | Wołbramecy | Worklecy | Wóslink | Wóspork | Wulka Dubrawa | Wulke Rědorjecy | Załom | Zemicy-Tumicy
