Wóslinčanska cyrkej
Wóslinčanska cyrkej je ewangelsko-lutherska cyrkej we Wóslinku w Budyskim wokrjesu. Wona słuži ewangelskej wosadźe Wóslink w cyrkwinskim wobwodźe Budyšin-Kamjenc ewangelskeje krajneje cyrkwje w Sakskej. Hač do 20. lětstotka je so tu tež serbsce prědowało.
Stary Wóslinčanski kěrchow wokoło cyrkwje je zrunany; jenož někotre historiske narowne pomniki su so wobchowali, mjez nimi žadyn ze serbskim napisom. Nowe pohrjebnišćo nadeńdźe so wot lěta 1876 kusk zdalene do južneho směra. Nad cyrkwinskimi durjemi je dwurěčna serbsko-němska sada napisana, runje tak nad wołtarjom. W zachodnej hali spomina kamjentna tafla w němskej rěči na padnjenych Prěnjeje swětoweje wójny.
Ewangelska cyrkej we Wóslinku steji jako kulturny pomnik pod škitom.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po w lěće 1646 namakanym wopismje je so w lěće 1410 wot Mišnjanskeho biskopa kapałka we Wóslinku poswjećiła, w kotrejž mějachu měšnicy z Chrósćic a Kulowa kemše. Hižo 1438 naspomni so prěni raz farar we Wóslinku. Stara cyrkej je so w lěće 1803 wottorhnyła a nowa so wot 1803 do 1805 kusk dale na sewjeru natwariła. Wona słuša ze swojimi třomi emporami k najwjetšim wjesnym cyrkwjam Budyskeho kraja.
Wosada
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Do Wóslinčanskeje wosady słušeja nimo Wóslinka samoho tež wjeski Ćisow, Debricy, Jitro, Lěska, Pisany Doł, Skaskow, Tradow a Wysoka kaž tež ewangelscy wobydlerjo někotrych přewažnje katolskich wsow we wokolinje.
Fararjo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]doba | mjeno | ródna wjes | žiwjenske daty | přispomnjenja |
---|---|---|---|---|
1663–1669 | Jan Ćichor | Wulke Zdźary | 1630–1669 | |
1744–1771 | Křesćan Bohachwał Kowar | Bukecy | 1703–1778 | |
1772–1790 | Jan Wićaz | Jědlica | † 1790 | |
1790–1793 | Kašpor Róla | Njeswačidła | 1762–1793 | zemrě při njezbožu z konjom |
1793–1846 | Karl Heinrich Fuhrmann (Wóznik) | Wormłag (DŁ) | 1767–1846 | |
1847–1851 | Handrij Nowak | Jaseńca | 1769–1850 | do toho diakon w Ketlicach |
1851–1858 | Jaroměr Hendrich Imiš | Bukojna | 1819–1897 | do toho wučer w Budyšinje, po tym farar w Hodźiju |
1859–1886 | Jurij Arnošt Wanak | Njeswačidło | 1817–1887 | do toho w Kotecach, 1886 na wuměnk |
1887–1906 | Jan Wałtar | Burkhardswalde | 1860–1921 | do toho wikar we Łazu, po tym farar w Njeswačidle |
1907–1956 | Pawoł Wićežk | Přišecy | 1877–1956 | do toho we Łupoji |
2020 | Michael Nicolaus |
Farar Wićežk bě posledni serbski we Wóslinčanskej wosadźe. Wón dźeržeše kóždu njedźelu serbsku Božu słužbu, samo za čas nacionalsocialistiskeho knjejstwa.
Wobrazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]-
Cyrkwina wěža
-
Dwurěčny napis nad zachodom
-
Nutřkowny napohlad
-
Dwurěčny napis nad wołtarjom
-
Empory z byrglemi
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Cornelius Gurlitt: Oßling. W: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 35. Zwjazk: Amtshauptmannschaft Kamenz (Land). C. C. Meinhold, Dresden 1912, str. 258–268.
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Wopisanje Wóslinčanskeje wosady w Statistice Łužiskich Serbow Arnošta Muki (digitalizat)
Bart | Bukecy | Budestecy | Budyšink | Budyšin, swj. Pětr | Budyšin, swj. Michał | Halštrow | Hodźij | Horni Wujězd | Hrodźišćo | Hućina | Huska | Chwaćicy | Klukš | Korzym | Kotecy | Kumwałd | Łupoj | Malešecy | Minakał | Njeswačidło | Palow | Porchow | Poršicy | Protecy | Rakecy | Smělna | Smječkecy | Wjelećin | Wóslink | Załom