Ketličanska cyrkej
Ketličanska cyrkej (Cyrkej swjateje Trojicy, němsce St.-Trinitatis-Kirche) je ewangelsko-lutherska wosadna cyrkej w Ketlicach w Zhorjelskim wokrjesu. Wona słuži Ketličansko-Nosačanskej ewangelskej wosadźe w cyrkwinskim wobwodźe Lubij-Žitawa ewangelskeje krajneje cyrkwje w Sakskej. Hač do lěta 1926/27 je so tu tež serbsce prědowało.
Ketličanski kěrchow, mjez druhim z rowami kantora a serbskeho komponista Korle Awgusta Kocora a fararjow Michała Domaški a Jana Renča, rozpřestrěwa so wokoło cyrkwje.
Ewangelska cyrkej w Ketlicach steji jako kulturny pomnik pod škitom. Z dwěmaj emporomaj słuša k najwjetšim wjesnym cyrkwjam regiony.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ketličanska wosada je jedna z najstaršich w Hornjej Łužicy a wužiwaše so za čas němskeje kolonizacije jako zepěranišćo za misioněrowanje pohanskich Serbow. Hižo do załoženja Lubija wobjimowaše wjace hač 30 wokolnych wsow. W lěće 1252 naruna so kapałka z 11. lětstotka přez gotisku cyrkej. Pod knjejstwom Ketličanskeho knjeza Karla Gotthelfa z Hund a Altengrotkau bu cyrkej wot 1749 do 1775 nowo natwarjena. Wosada sama měješe tež ležownostne wobsydstwo, tak wukonješe knjejstwo nad Wujezdom.
Za čas Arnošta Muki bě hišće třećina Ketličanskeje ludnosće serbskorěčna a Bože słužby běchu kóždu njedźelu a na swjatych dnjach serbske a němske.
Wosada
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Do Ketličanskeje wosady słušeja nimo Ketlic samych wjeski Bělecy, Dažin, Hłušina, Jawornik, Korecy, Łuwoćicy, Luchow, Małe Radměrcy, Mučnica, Njechań, Njeznarowy, Serbske Kundraćicy, Serbske Pawlecy, Sobołsk, Stara Chójnica, Stwěšin, Wopaleń, Wujer a Wujezd. Prjedy běchu tež ewangelscy wobydlerjo Róžan do Ketlic zafarowani.
Fararjo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]doba | mjeno | ródna wjes | žiwjenske daty | přispomnjenki |
---|---|---|---|---|
1614–1627 | Jan Prätorius | † 1627 | ||
1737–1753 | Jan Wićaz | Přišecy | 1710–1772 | |
1849–1871 | Korla Gustaw Klin | Bart | 1806–1890 | |
1871–1888 | Jan Korla Renč | Skanecy | 1821–1888 | |
1888–1916 | Jan Renč | Ketlicy | 1856–1916 | syn předchadnika |
1904–1910 | Wylem Nowy | Bórkowy | 1870–1933 | |
1910–1927 | Friedrich Walter Max Mrózak | Hrodźišćo | * 1883 | syn Oswalda Mrózaka; po tym do Störmthala |
1916–1926 | Pawoł Jurij Mrózak | Malešecy | 1877–1931 | syn Oswalda Mrózaka; do toho w Budyšinku, po tym do Barta |
Nimo toho skutkowachu w Ketlicach Jurij Šěrc (diakon 1655–60), Chryša Šlenkar (diakon 1707–16), Matej Šołta (diakon 1730–73), Jan Jakub Pětška (diakon 1773–1823) a Franc Moric Domaška (kapłan 1892–98).
Wobrazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]-
Cyrkej z farskim dworom
-
Napohlad južneje fasady
-
Cyrkwina wěža
-
Nutřkowny napohlad
-
Byrgle
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Cornelius Gurlitt: Kittlitz. W: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 34. Zwjazk: Amtshauptmannschaft Löbau. C. C. Meinhold, Dresden 1910, str. 242–265.
- Johann Rentsch [Jan Renč]: Geschichte der Kirche und Kirchfahrt Kittlitz. Smoler, Budyšin 1884 (digitalizat)
- Rentsch: Die Parochie Kittlitz. W: Neue sächsische Kirchengalerie, Die Diöcese Löbau. Lipsk, 1908 (digitalizat).
Wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Webstrona wosady Ketlicy-Nosaćicy (němsce)
- Wopisanje Ketličanskeje wosady w Statistice Łužiskich Serbow Arnošta Muki (digitalizat)