Ketlicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Ketlicy
Kittlitz
Połoženje Ketlic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Ketlic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Ketlic
Połoženje Ketlic
město: Lubij
zagmejnowanje: 1. januara 2003
wobydlerstwo: 971 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 265 metrow n.m.hł.
51.12944444444414.676111111111265
póstowe čisło: 02708
předwólba: 03585
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Ketličan/-ka
adjektiw:
Ketličanski
skłonowanje:
Ketlic, Ketlicam, Ketlicy, Ketlicami, w Ketlicach
Pohlad z Lubijskeje hory přez Ketlicy na Hamorsku milinarnju
Pohlad z Lubijskeje hory přez Ketlicy na Hamorsku milinarnju

Pohlad z Lubijskeje hory přez Ketlicy na Hamorsku milinarnju

Ketlicy (němsce Kittlitz) su hornjołužiska cyrkwinska wjes w sakskim Zhorjelskim wokrjesu a słušeja k městu Lubij. Ewangelska wosadna wjes z nahladnej wosadnej cyrkwju swj. Trojicy a nimale tysac wobydlerjemi leži w Hornjołužiskich honach sewjernje Lubijskeho stareho města.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Cyrkej swj. Trojicy w Ketlicach

Prěnje historiske naspomnjenje je z lěta 1160 (Henricus Chideliz).[2] W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 674 wobydlerjow, mjez nimi 229 Serbow (34 %), kiž rěčachu Lubijsku narěč.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 3 %.

Poslednje serbske kemše wotměwachu so pod fararjom Pawołom Mrózakom (1877–1931) w lětomaj 1926/27.[4] Na kěrchowje nadeńdu so serbske resp. dwurěčne narowne kamjenje fararjow Jana Renča a Michała Domaški kaž tež serbskeho komponista Korle Awgusta Kocora.

Wot lěta 1895 mějachu Ketlicy zastanišćo při železniskej čarje Lubij–Wóspork, kotraž so 1903 hač do Barta a 1906 hač do Radworja podlěši, hdźež bě z čaru Budyšin–Wojerecy zwjazana. W lěće 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Narodźili so w Ketlicach[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Skutkowali we wsy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Jurij Šěrc (1634–1674), farar a kěrlušer; 1655–60 diakon w Ketlicach
  • Chryša Šlenkar (1674–1728), farar a nabožinski prócowar; 1707–16 diakon w Ketlicach
  • Matej Šołta (1691–1773), diakon, pedagog a spisaćel nabožinskich spisow; 1730–73 diakon w Ketlicach
  • Jan Jakub Pětška (1743–1823), diakon a wudawar biblije; 1773–1823 diakon w Ketlicach
  • Korla Awgust Kocor (1822–1904), komponist, dirigent a wučer; 1852–88 kantor a wučer w Ketlicach
  • Franc Moric Domaška (1862–1931), farar a składnostny spisowaćel; 1892–98 kapłan w Ketlicach
  • Wylem Nowy (1870–1933), farar a kulturny prócowar; 1904–10 farar w Ketlicach

Za dalšich fararjow hlej zapisk wo Ketličanskej cyrkwi.

Žórle[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
  2. Ketlicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 105. → wšě wjeski
  4. Peter Altmann, Lars-Arne Dannenberg (wud.): Kittlitz. Dorf und Herrschaft in der Geschichte 1160–2010. Görlitz/Zittau, 2010, str. 271.

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Ketlicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije