Skaskow

**Skaskow**
Skaska
	Połoženje Skaskowa na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Skaskowa na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Wóslink
zagmejnowanje:	1969 (do Skaskowa-Debric)
wobydlerstwo:	244 (1. julija 2020)
wysokosć:	137–147 metrow n.m.hł.
	51.34555555555614.180555555556137–147 Koordinaty: 51° 20′ 44″ S, 14° 10′ 50″ W
póstowe čisło:	01920
předwólba:	035792
	wobydler/ka:; Skaskowčan/-ka
	adjektiw:; Skaskowski
	skłonowanje:; Skaskowa, Skaskowej, Skaskow, Skaskowom, w Skaskowje
	Stary Skaskowski hród w 1850tych lětach Stary Skaskowski hród w 1850tych lětach
	wikidata: Skaskow (Q161000)

Skaskow (němsce Skaska) je wjes z 244 wobydlerjemi^[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wóslink a leži mjez 137 a 147 m nad mórskej hładźinu na lěwej stronje Čorneho Halštrowa. Běše hač do lěta 1969 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl gmejny Skaskow-Debricy a wot lěta 1994 dźěl Wóslinčanskeje gmejny.

Geografija

Susodne wjeski su Lubhozdź na sewjerowuchodźe, Sulšecy na wuchodźe, Tradow na juhowuchodźe, Debricy na juhozapadźe a Wóslink na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Skaskowje: Kliny, Zamosty, Za ławku, Čerwjenki, Pola kamjenja, Mroki, Čorny móst, Humjeńki, Na hórkach, Wólšniki.^[3]

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje nawsowca jako Skasskaw je z lěta 1383.^[4] Po Wienskim kongresu 1815 běžeše hranica mjez kralestwomaj Pruska a Sakska wuchodnje Skaskow. Mjeztym zo wosta Skaskow dźěl Sakskeje, přidźělichu so susodne Sulšecy Pruskej.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 233 wobydlerjow, mjez nimi 191 Serbow (82 %).^[5] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 6,2 %.^[6] Ewangelscy Skaskowčenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Ralbičanskej.

Žórła

↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
↑ Skaskow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 101. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [341 wobydlerjow, z nich 18 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 2 z pasiwnymi, 1 serbske dźěćo abo młodostny, 320 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz

Commons: Skaskow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Wóslinka

[1] staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]

[2] staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).

[digit-4] Skaskow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 101. → wšě wjeski

[6] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [341 wobydlerjow, z nich 18 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 2 z pasiwnymi, 1 serbske dźěćo abo młodostny, 320 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]