Debricy
| |||||
gmejna: | Wóslink | ||||
zagmejnowanje: | 1969 (do Skaskowa-Debric) | ||||
wobydlerstwo: | 182 (1. julija 2020)[1] | ||||
wysokosć: | 139 metrow n.m.hł. | ||||
51.33333333333314.172222222222139
| |||||
póstowe čisło: | 01920 | ||||
předwólba: | 035792 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
![]() Karta Debric a wokoliny z lěta 1844 | |||||
wikidata: Debricy (Q10371979)
|
Debricy (němsce Döbra) su wjes ze 182 wobydlerjemi[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Wóslink a leža 139 m nad mórskej hładźinu při Čornym Halštrowje. Běchu hač do lěta 1969 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl gmejny Skaskow-Debricy a wot lěta 1994 gmejnski dźěl Wóslinka.
Susodne wjeski su Skaskow na sewjerowuchodźe, Tradow na wuchodźe, Smjerdźaca zady lěsa na juhowuchodźe, Jitro na juhozapadźe a Lěska na sewjerozapadźe.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje historiske naspomnjenje nawsowca jako Dobyr je z lěta 1374[3].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 162 wobydlerjow, mjez nimi 133 Serbow (82 %).[4] Rěčna změna k němčinje sta so w prěnjej połojcy 20. lětstotka. Tak zwěsći Arnošt Černik srjedź 1950tych lět serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 21,4 %.[5] Ewangelscy Debričenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Ralbičanskej.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
- ↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
- ↑ Debricy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 97. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [271 wobydlerjow, z nich 44 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 7 serbskich dźěći a młodostnych, 213 bjez znajomosćow] → wšě wjeski