Hruboćicy

**Hruboćicy**
Grubditz
	Połoženje Hruboćic na karće Hornjeje Łužicy Połoženje Hruboćic
	Połoženje Hruboćic na karće Hornjeje Łužicy Połoženje Hruboćic
gmejna:	Kubšicy
zagmejnowanje:	1973 (do Jenkec)
wobydlerstwo:	64 (31. decembra 2021)
přestrjeń:	1,52 km²
wysokosć:	220–235 metrow n.m.hł.
	51.15055555555614.455277777778220–235 Koordinaty: 51° 9′ 2″ S, 14° 27′ 19″ W
póstowe čisło:	02627
předwólba:	03591
	wobydler/ka:; Hrubočan/-ka
	adjektiw:; Hrubočanski
	skłonowanje:; Hruboćic, Hruboćicam, Hruboćicy, Hruboćicami, w Hruboćicach
	Hruboćicy, wot Lubjenca widźane Hruboćicy, wot Lubjenca widźane
	wikidata: Hruboćicy (Q160806)

Hruboćicy (němsce Grubditz) su wjeska ze 64 wobydlerjemi^[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja z lěta 1994 ke Kubšiskej gmejnje a leža mjez 220 a 235 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskich honach.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjes leži štyri kilometry juhowuchodnje Budyskeho nutřkowneho města při Hrubočanskej rěčce, přitoku Albrechtowki. Susodne wjeski su Sokolca na sewjeru, kubło Jaseńca na sewjerowuchodźe, Bónjecy (Budestečanska gmejna) na juhu a Hornja Kina jako měšćanski dźěl Budyšina na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W dołach, Pola haski, Grulowe polo, Žandowske polo, We wuhnjach, Pola Jacki a Manicy, Wulki Žandow, Mały Žandow, Pjelchiny, Pod hórku, Na hórcy, We łukach.^[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kulowc Hruboćicy naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1419 jako Groptitz. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1547 Budyska měšćanska rada a 1777 Budyske tachantstwo.^[4]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 102 wobydlerjej, mjez nimi 99 Serbow.^[5] 1925 bě wot cyłkownje 234 wobydlerjow 227 ewangelskich a pjeć katolskich.^[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 26,2 %.^[6]

Hruboćicy běchu hač do lěta 1973 samostatna gmejna z Jaseńcu, Sokolcu, Bónjecami a Lubjencom (wot 1936) jako wjesnymi dźělemi.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jurij Mjeń (1727–1785) – serbski spisowaćel, přełožowar a farar; narodźeny w Hruboćicach

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).
↑ ^4,0 ^4,1 Hruboćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [470 wobydlerjow, z nich 78 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 23 serbskich dźěći a młodostnych, 347 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons: Hruboćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Kubšic

[1] staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy

[2] staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).

[digit-4] 4,0 ^4,1 Hruboćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski

[6] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [470 wobydlerjow, z nich 78 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 23 serbskich dźěći a młodostnych, 347 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]