Hruboćicy
| |||||
| gmejna: | Kubšicy | ||||
| zagmejnowanje: | 1973 (do Jenkec) | ||||
| wobydlerstwo: | 64 (31. decembra 2021)[1] | ||||
| přestrjeń: | 1,52 km² | ||||
| wysokosć: | 220–235 metrow n.m.hł. | ||||
51.15055555555614.455277777778220–235
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 03591 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Hruboćicy, wot Lubjenca widźane | |||||
wikidata: Hruboćicy (Q160806)
| |||||
Hruboćicy (němsce Grubditz) su wjeska ze 64 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja z lěta 1994 ke Kubšiskej gmejnje a leža mjez 220 a 235 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskich honach.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjes leži štyri kilometry juhowuchodnje Budyskeho nutřkowneho města při Hrubočanskej rěčce, přitoku Albrechtowki. Susodne wjeski su Sokolca na sewjeru, kubło Jaseńca na sewjerowuchodźe, Bónjecy (Budestečanska gmejna) na juhu a Hornja Kina jako měšćanski dźěl Budyšina na sewjerozapadźe.
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W dołach, Pola haski, Grulowe polo, Žandowske polo, We wuhnjach, Pola Jacki a Manicy, Wulki Žandow, Mały Žandow, Pjelchiny, Pod hórku, Na hórcy, We łukach.[3]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kulowc Hruboćicy naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1419 jako Groptitz. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1547 Budyska měšćanska rada a 1777 Budyske tachantstwo.[4]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 102 wobydlerjej, mjez nimi 99 Serbow.[5] 1925 bě wot cyłkownje 234 wobydlerjow 227 ewangelskich a pjeć katolskich.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 26,2 %.[6]
Hruboćicy běchu hač do lěta 1973 samostatna gmejna z Jaseńcu, Sokolcu, Bónjecami a Lubjencom (wot 1936) jako wjesnymi dźělemi.
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Jurij Mjeń (1727–1785) – serbski spisowaćel, přełožowar a farar; narodźeny w Hruboćicach
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).
- ↑ 4,0 4,1 Hruboćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [470 wobydlerjow, z nich 78 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 23 serbskich dźěći a młodostnych, 347 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Hruboćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow