Delany (wjes)
| |||||
gmejna: | Kubšicy | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Rachlowa) | ||||
wobydlerstwo: | 42 (31. decembra 2021)[1] | ||||
přestrjeń: | 1,18 km² | ||||
wysokosć: | 313 metrow n.m.hł. | ||||
51.13555555555614.495277777778313
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 03591 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Wuhlad přez Rachlowski spjaty jězor do Delan | |||||
wikidata: Delany (Q161018)
|
Delany (němsce Döhlen) su hornjołužiska wjeska w Budyskim wokrjesu a słušeja z lěta 1974 ke gmejnje Kubšicy. Wjeska leži 313 m nad mórskej hładźinu pod Hromadnikom a ma 42 wobydlerjow.[2]
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjes leži w dole Hornjołužiskeje pahórčiny při Splóšćanskej wodźe, wyše Rachlowskeho spjatnišća. Susodnej wsy stej Splósk na zapadźe a Rachlow na wuchodźe. Přez wjes wjedźe statna dróha S 110 (Bělšecy–Bukecy).
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Šórcec łaz, Dubcy, Slěpča šćežka, Wěčniki, Wjeŕbicy, Butřanki (Buttermilchberg), W lěšćinach, W rěčkach, We Łazu, Na Pincach, Na Dučmanec.[3]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje jako Delin bě w lěće 1416.[4] W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 105 wobydlerjow, mjez nimi 101 Serbow (96 %).[5] Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja wot lěta 1728 Bukečanskej wosadźe, do toho Budestečanskej.
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]W Delanach je so w lěće 1811 pozdźiši ewangelski farar Jan Kilian narodźił. Pod jeho nawodom podachu so w septembrje 1854 wjace hač 500 serbskich wupućowarjow na łódźi „Ben Nevis” do Texasa.[6]
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 6 (digitalizat).
- ↑ Delany w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
- ↑ „Lutherski farar – serbski kěrlušer – nawoda wupućowarjow (2)“ – Trudla Malinkowa, Rozhlad, 04/2011 (hsb.)