K wobsahej skočić

Chójnica (Kubšicy)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Chójnica
Großkunitz
Połoženje Chójnicy na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Chójnicy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Kubšicy
wobydlerstwo: 35 (31. decembra 2021)[1]
wysokosć: 325–335 metrow n.m.hł.
51.12777777777814.485277777778325–335
póstowe čisło: 02627
předwólba: 03591
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Chójničan/-ka
adjektiw:
Chójničanski
skłonowanje:
Chójnicy, Chójnicy, Chójnicu, Chójnicu, w Chójnicy
Chójnica
Chójnica

Chójnica

Chójnica (němsce Großkunitz) je wjeska z 35 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke Kubšiskej gmejnje a leži w dole mjez Žmórcom a Hromadnikom na wysokosći wot 325 do 335 m nad mórskej hładźinu. Małe burske sydlišćo bě wot starodawna wjesny dźěl Splóska.

Susodne wjeski su Splósk w sewjeru, Kózły (Budestečanska gmejna) w juhozapadźe a Chójnička w zapadźe.

Wjeska naspomni so k prěnjemu razej wokoło lěta 1400 jako Chogenicz. Ležownostne knjejstwo wukonješe we 18. lětstotku Splóšćanske ryćerkubło.[3]. Cyrkwinsce słuša Chójnica wot spočatka 17. lětstotka do Budestečanskeje wosady; do toho bě zafarowana do Budyšina.

W lěće 1884 měješe Splósk po Mukowej statistice zhromadnje z Chójnicu 172 wobydlerjow, mjez nimi 137 Serbow (80 %).[4]

Powětrowy wobraz Chójnicy (2019)
  1. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  2. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  3. Chójnica w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski
 Commons: Chójnica – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije