Sokolca

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Sokolca
Soculahora
Połoženje Sokolcy na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Sokolcy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Sokolcy
Połoženje Sokolcy
gmejna: Kubšicy
wobydlerstwo: 40 (31. decembra 2021)[1]
přestrjeń: 0,27 km²
wysokosć: 209 m metrow n.m.hł.
51.15666666666714.458611111111209 m
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035939
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Sokolčan/-ka
adjektiw:
Sokolčanski
skłonowanje:
Sokolcy, Sokolcy, Sokolcu, Sokolcu, w Sokolcy
Powětrowy wobraz Sokolcy z Budyšinom w pozadku
Powětrowy wobraz Sokolcy z Budyšinom w pozadku

Powětrowy wobraz Sokolcy z Budyšinom w pozadku

Sokolca (němsce Soculahora, 1937–49: Falkenberg) je hornjołužiska wjes w sakskim wokrjesu Budyšin, kotraž słuša z lěta 1994 ke gmejnje Kubšicy. Leži 209 m nad mórskej hładźinu a ma 40 wobydlerjow.[2]

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sokolca leži w Hornjołužiskich honach wyše Budyšina něhdźe 3,5 kilometrow juhowuchodnje stareho města při puću, wjedźacym z města přez Lubjenc do Rachlowa. Na sewjeru běži železniska čara Drježdźany–Zhorjelc. Susodne wjeski su Wuricy na sewjeru, Rabocy na sewjerowuchodźe, Torońca na wuchodźe, Jaseńca na juhowuchodźe, Hruboćicy na juhu a Hornja Kina na zapadźe.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje jako sydło knjeza Heinczillinus de Valkinberg pochadźa z lěta 1366. Serbsce naspomni so wjeska 1574 jako Socklo Horcka. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1777 Budyske tachantstwo.[3] Sokolca bě ze starodawna wjesny dźěl Hruboćic a měješe we 1880tych lětach po Arnošće Muce cyłkownje 89 wobydlerjow, z nich 80 Serbow (90 %) a dźewjeć Němcow.[4] Ewangelscy wobydlerjo přisłušachu Budyskej Michałskej wosadźe.

Dnja 5. měrca 1919 załožichu přećiwnicy Bartoweho hibanja za serbsku samostatnosć na Sokolcy Wuběrk sakskoswěrnych Serbow, kiž zastupowaše swěrnu loyalitu ze sakskim knježerstwom.[5]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  2. 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  3. Sokolca w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 60. → wšě wjeski
  5. Ze Sokolcy. W Serbskich Nowinach dnja 8. měrca 1919, hlej tež Rozhlad 4/2019, str. 29

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Sokolca – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije