Běła Hora (Wóspork)
| |||||
| město: | Wóspork | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Skanec) | ||||
| wobydlerstwo: | 88 (31. decembra 2023)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,08 km² | ||||
| wysokosć: | 156 metrow n.m.hł. | ||||
51.20027777777814.573055555556156
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 035939 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Běłohórski młyn w lěće 1987 | |||||
wikidata: Běła Hora (Q20051137)
| |||||
Běła Hora (němsce Belgern) je hornjołužiska wjeska z 88 wobydlerjemi[2] we wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1994 k městu Wóspork.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Leži we łučinje Kotołki a Lubaty na lěwym boku rěčki něhdźe dźesać kilometrow wuchodnje Budyšina a šěsć kilometrow zapadnje Wósporka. Při zapadnej kromje wjeski namaka so na přirodnej hórce stare serbske hrodźišćo Běła Hora, po kotrymž bu najskerje pozdźišo załožene městačko Wóspork (němsce Weißenberg) pomjenowane a ke kotremuž słušeše tež stražnicu za wikowansku dróhu Via regia. Susodnej wsy stej Worcyn na juhowuchodźe a k Malešanskej gmejnje słušace Skanecy w sewjerozapadźe. Na juhu Běłeje Hory namaka so wulki Běłohórski hat. Hišće spočatk 19. lětstotka běchu tež w nižinje wuchodnje Běłeje Hory wjacore haty.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1360 jako Belligern a słušeše prěnjotnje najskerje k Budyšinskej wosadźe, ze 16. lětstotka pak k Hrodźišćanskej. Runje tak ze 16. lětstotka ma Běła Hora swójske ryćerkubło. Barokny knježi dom je so w 19. lětstotku wottorhał. W samsnym lětstotku je so tež prěnja šula we wsy natwariła.
Po Mukowej statistice měješe Běła Hora we 1880tych lětach 122 wobydlerjow, mjez nimi 112 Serbow (92 %) a 10 Němcow.[3] W lěće 1925 rěčeše po hamtskej statistice hišće 96 wot 111 wobydlerjow serbsce. Běłohórske dźěći chodźachu do Worcynskeje šule.
W lěće 1925 bě mjez 111 wobydlerjemi 108 ewangelskich a tři katolscy.
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Arnošt Ota Dučman (1896–1945), serbski nowinar; rodźeny na Běłej Horje
- Korla Awgust Wudowjenc (1851–?), serbski gymnazialny profesor, w młodych lětach přełožowar; rodźeny na Běłej Horje
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Belgern/Běła Hora. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 335sl.
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Běła Hora – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Běła Hora w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)