Malećicy
| |||||
město: | Wóspork | ||||
zagmejnowanje: | 1993 | ||||
wobydlerstwo: | 246 (31. decembra 2023)[1] | ||||
přestrjeń: | 5,37 km² | ||||
wysokosć: | 180–190 metrow n.m.hł. | ||||
51.18138888888914.679722222222180–190
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 035876 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Stary wětrnik blisko Malećic | |||||
wikidata: Malećicy (Q20051140)
|
Malećicy (němsce Maltitz) su hornjołužiska wjes z 246 wobydlerjemi[2] na wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1993 k městu Wóspork.
Leža w hornjołužiskich honach na lěwym boku Lubaty něhdźe dźesać kilometrow sewjernje Lubija a 18 kilometrow wuchodnje Budyšina při hranicy mjez Budyskim a Zhorjelskim wokrjesom. Susodne wsy su Křišow na sewjerowuchodźe, Łuwoćicy a Nosaćicy na juhu kaž tež Žarki za Wósmužowej horu na zapadźe. Na sewjerozapadźe namaka so Wósporske stare město.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1245 jako sydło knjeza Fridericus de Maltiz. W lěće 1364 bu wodowy hród naspomnjeny. Ležownostne knjejstwo měješe tamniše ryćerkubło. Ewangelscy wěriwi přisłušeja hižo ze 16. lětstotka Křišowskej wosadźe, tak zo dyrbjachu mjez 1815 a 1945 přeco ducy kemši prusko-saksku hranicu přeprěkować. Wot lěta 1895 mějachu Malećicy zastanišćo při železniskej čarje Lubij–Wóspork, kotraž so 1903 hač do Barta a 1906 hač do Radworja podlěši, hdźež bě z čaru Budyšin–Wojerecy zwjazana. W lěće 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě.
Po Mukowej statistice mějachu Malećicy we 1880tych lětach 373 wobydlerjow, mjez nimi 188 Serbow (50 %) a 185 Němcow.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa Malečanskeje gmejny wot jenož hišće 7,1 %.[4]
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 105. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [435 wobydlerjow, z nich 22 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 5 serbskich dźěći a młodostnych, 404 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Malećicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)