Zubornička
| |||||
| gmejna: | Malešecy | ||||
| zagmejnowanje: | 1994 (do Hućiny) | ||||
| wobydlerstwo: | 333 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 4,56 km² | ||||
| wysokosć: | 145 metrow n.m.hł. | ||||
51.26514.601944444444145
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035932 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Prusko-sakski měznik blisko Zubornički | |||||
wikidata: Zubornička (Q10787013)
| |||||
Zubornička (němsce Kleinsaubernitz) je wjes z 333 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Malešecy a leži 145 m nad mórskej hładźinu blisko jězora Olba. Hač do lěta 1994 běše samostatna gmejna z wjesnymaj dźělomaj Stróža a Lemišow (wot 1950).
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Susodne wjeski su Dubo na sewjerowuchodźe, Wukrančicy (wobě we Wysokodubrawskej gmejnje) na wuchodźe, Dubrawka na juhu, Hućina na zapadźe a Stróža zady Olby na sewjerozapadźe. Přez Zuborničku wjedźe statna dróha S 109 (Budyšin–Niska).
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje jako Zaubernicz parva pochadźa z lěta 1419. Ležownostne knjejstwo wukonješe w 17. a 18. lětstotku ryćerkubło w Bukojnje. Cyrkwinsce słušeše přewažnje ewangelske wobydlerstwo ze starodawna do Bartskeje wosady.[3]
Hač do kónca 19. lětstotka bě Zubornička poměrnje mała holanska wjeska z něhdźe 200 wobydlerjemi (1834: 160, 1890: 168). Hakle z wotkrywanjom brunicoweje jamy Olba a z tym zwjazanej spěšnej industrializaciju rozrosće ličba wobydlerstwa w běhu někotrych lět na nimale 600 (1925: 598, 1939: 569). W běhu tutoho razantneho přetworjenja wjeski na dźěłaćerske sydlišćo so tež serbska rěč do dalokeje měry zhubi.
Wobydlerstwo a rěč
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 238 wobydlerjow, mjez nimi 212 Serbow (89 %).[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 31,8 %.[5] Nimo industrializacije přinošowaše tež přichad přesydlencow z něhdyšich wuchodnych kónčin Němskeje tomu wuwiću.
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 338 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 47,3 lět (Sakska: 46,4).[6]
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Maks Gros (1897–1981) – funkcionar Domowiny; rodźeny w Zuborničce
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Kleinsaubernitz/Zubornička. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 304–306.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Zubornička w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [928 wobydlerjow, z nich 201 dorosćeny z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 54 z pasiwnymi, 40 serbskich dźěći a młodostnych, 633 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Zubornička – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}