Hlina (wjes)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Hlina
Gleina
Połoženje Hliny na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Hliny na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Hliny
Połoženje Hliny
gmejna: Malešecy
zagmejnowanje: 1950 (do Bukojny)
wobydlerstwo: 143 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 3,4 km²
wysokosć: 148 metrow n.m.hł.
51.24027777777814.563333333333148
póstowe čisło: 02694
předwólba: 035932
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Hlinjan/-ka
adjektiw:
Hlinjanski
skłonowanje:
Hliny, Hlinje, Hlinu, Hlinu, w Hlinje
Powětrowy wobraz Hliny (2019)
Powětrowy wobraz Hliny (2019)

Powětrowy wobraz Hliny (2019)

wikidata: Hlina (Q160968)

Hlina (němsce Gleina) je wjes při Kotołce w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša wot lěta 1994 k Malešecam.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Hlina leži na sewjernej kromje Hornjołužiskich honow a wuchodnje Malešec. Susodne wjeski su Hućina na sewjeru, Bukojna na wuchodźe, Přiwćicy na juhozapadźe a Malešecy na zapadźe. Južnje Hliny wuliwa so Albrechtowka do Kotołki. Přez wjes wjedźe wokrjesna dróha K7222 z Malešec do Barta, wot kotrejež wotbočuje tule K7223 do Klukša. Nimo wsy wjedźe něhdyša železniska čara Radwor–Bart.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Kopaliny = na Kopanach (Koppelhutung), Smochnač (tež Mochnač), Jězor, Kowaŕka, Přitoki, Prěni, druhi a třeći šlag, Na Wokec, Brězynki, Małobudyščanska łuka, Na łukach, Přiwćanska łuka, Šibjeńca, Přiwćanski hat, Budyšinki, Lada, Borščanki, Nowy hat, Stary hat.[2]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kamjentny křiž při Kotołce w Hlinje

Prěnje historiske naspomnjenje jako Cleyne[3] pochadźa z lěta 1433. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Hlinjanske ryćerkubło. Tež Budyska měšćanska rada měješe w lěće 1547 podźěl wjeski w swojim wobsydstwje.

Hač do lěta 1950 bě Hlina samostatna krajna gmejna a potom hač do lěta 1974 dźěl Bukojnjanskeje gmejny. Wot 1974 do 1994 słušeše do Barta.

Wobydlerstwo a rěč[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 261 wobydlerjow, z nich 239 Serbow (92 %) a 22 Němcow.[4] Ewangelscy wobydlerjo słušeja do Hućinjanskeje wosady (dźensa Malešecy-Hućina).

Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 149 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 43,7 lět (Sakska: 46,4).[5]

Pomniki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Při mosće přez Kotołku steji stary kamjentny křiž, kiž pak do hamtskeje pomnikoweje lisćiny zapisany njeje.

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Gleina/Hlina. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 315–317.
  • M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 145–159.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
  2. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 9 (digitalizat).
  3. Hlina w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
  5. Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Hlina – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije