Kumšicy
| |||||
| gmejna: | Kubšicy | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Konjec) | ||||
| wobydlerstwo: | 50 (31. decembra 2021)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,01 km² | ||||
| wysokosć: | 175–185 metrow n.m.hł. | ||||
51.18138888888914.538055555556175–185
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 03591 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Kumšicy (Q162642)
| |||||
Kumšicy (němsce Kumschütz) su wjeska z połsta wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja z lěta 1973 ke Kubšiskej gmejnje a leža w hornjołužiskich honach mjez 175 a 185 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje. Běchu hač do lěta 1936 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Konjec a naposledk wot 1973 dźěl gmejny Kubšic.
Susodne wjeski su Droždźij we wuchodźe (město Wóspork), Konjecy w juhozapadźe a Nowe Poršicy w sewjerozapadźe.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje jako Kunyschewicz abo Kunissewicz je z lěta 1399[3].
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 96 wobydlerjow, kiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[4] Křesćanscy Kumšičenjo přisłušeja Poršiskej wosadźe.
Kulturne pomniki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Pod pomnikoškitom steja dźěle třoch burskich statokow (čisła 2, 6 a 8), mjez nimi dwě chěži ze stołom, a dwaj kamjentnej pućnikaj. Na statoku čo. 8 wisa při bróžni restawrowana kamjentna tafla ze serbskim napisom z lěta 1864.
-
Powětrowy wobraz Kumšic z juha (2019) -
Chěža ze stołom w Kumšicach -
Wobnowjena tafla ze serbskim napisom na burskim statoku
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Kumšicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Kumšicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow