K wobsahej skočić

Horni Wunjow

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Horni Wunjow
Oberuhna
Połoženje Hornjeho Wunjowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Hornjeho Wunjowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Budyšin
zagmejnowanje: 1936 (do Smochćic)
wobydlerstwo: 63 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 190–210 metrow n.m.hł.
51.20611111111114.352777777778190–210
póstowe čisło: 02625
předwólba: 035937
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Hornjowunjowčan/-ka
adjektiw:
Hornjowunjowski
skłonowanje:
Hornjeho Wunjowa, Hornjemu Wunjowej, Horni Wunjow, Hornim Wunjowom, w Hornim Wunjowje
Połoženje Hornjeho Wunjowa w Budyšinje
Połoženje Hornjeho Wunjowa w Budyšinje

Połoženje Hornjeho Wunjowa w Budyšinje

Wjesna tafla Hornjeho Wunjowa
Wjesna tafla Hornjeho Wunjowa

Wjesna tafla Hornjeho Wunjowa

Horni Wunjow (prjedy tež Hunjow;[2] němsce Oberuhna) je hornjołužiska wjeska z 63 wobydlerjemi, kotraž słuša wot lěta 1999 k Budyšinej.

Burski dom w Hornim Wunjowje

Wjes leži mjez Bolborcami a Smochćicami sewjerozapadnje Budyskeho centruma. K měšćanskemu dźělej słušeše hač do lěta 2020 tež susodne sydlišćo Delni Wunjow, kotrež twori wot toho časa znowa same měšćanski dźěl.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Połlejna, Haj, Chrósty, Klony, Parla (hora), Wosyčki, Kapalcy, Haty.[3]

Prěnje historiske naspomnjenje kulowca jako knježe sydło Unaw pochadźa z lěta 1359.[4] W zažnym 16. lětstotku słušeše Wunjow k wobsydstwu Miłkečanskeho ryćerkubła, w lěće 1580 wobsteješe pak zaso swójske kubło, kotrež měješe ležownostne knjejstwo w Hornim Wunjowje, nic pak w Delnim. Podźěl wjeski słušeše tež k Bolborčanskemu kubłu. Delni Wunjow wosta hač do 19. lětstotka pod Miłkečanskim knjejstwom.

Po Mukowej statistisce měješe Horni Wunjow we 1880tych lětach 97 wobydlerjow, z nich 93 Serbow (96 %) a štyrjoch Němcow.[5] Ewangelscy wobydlerjo słušeja k Hodźijskej wosadźe.

Powětrowy wobraz ze zapada
  • Schmochtitz/Smochćicy mit Oberuhna/Horni Wunjow und Niederuhna/Delni Wunjow. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 251–254.


  1. staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
  2. Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 225 (online).
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 13 (digitalizat).
  4. Horni Wunjow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 57. → wšě wjeski , bjez Delnjeho Wunjowa
 Commons: Horni Wunjow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije