Hlina (wjes)
| |||||
| gmejna: | Malešecy | ||||
| zagmejnowanje: | 1950 (do Bukojny) | ||||
| wobydlerstwo: | 143 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 3,4 km² | ||||
| wysokosć: | 148 metrow n.m.hł. | ||||
51.24027777777814.563333333333148
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035932 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Powětrowy wobraz Hliny (2019) | |||||
wikidata: Hlina (Q160968)
| |||||
Hlina (němsce Gleina) je wjes při Kotołce w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša wot lěta 1994 k Malešecam.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hlina leži na sewjernej kromje Hornjołužiskich honow a wuchodnje Malešec. Susodne wjeski su Hućina na sewjeru, Bukojna na wuchodźe, Přiwćicy na juhozapadźe a Malešecy na zapadźe. Južnje Hliny wuliwa so Albrechtowka do Kotołki. Přez wjes wjedźe wokrjesna dróha K7222 z Malešec do Barta, wot kotrejež wotbočuje tule K7223 do Klukša. Nimo wsy wjedźe něhdyša železniska čara Radwor–Bart.
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Kopaliny = na Kopanach (Koppelhutung), Smochnač (tež Mochnač), Jězor, Kowaŕka, Přitoki, Prěni, druhi a třeći šlag, Na Wokec, Brězynki, Małobudyščanska łuka, Na łukach, Přiwćanska łuka, Šibjeńca, Přiwćanski hat, Budyšinki, Lada, Borščanki, Nowy hat, Stary hat.[2]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje historiske naspomnjenje jako Cleyne[3] pochadźa z lěta 1433. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Hlinjanske ryćerkubło. Tež Budyska měšćanska rada měješe w lěće 1547 podźěl wjeski w swojim wobsydstwje.
Hač do lěta 1950 bě Hlina samostatna krajna gmejna a potom hač do lěta 1974 dźěl Bukojnjanskeje gmejny. Wot 1974 do 1994 słušeše do Barta.
Wobydlerstwo a rěč
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 261 wobydlerjow, z nich 239 Serbow (92 %) a 22 Němcow.[4] Ewangelscy wobydlerjo słušeja do Hućinjanskeje wosady (dźensa Malešecy-Hućina).
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 149 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 43,7 lět (Sakska: 46,4).[5]
Pomniki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Při mosće přez Kotołku steji stary kamjentny křiž, kiž pak do hamtskeje pomnikoweje lisćiny zapisany njeje.
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Gleina/Hlina. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 315–317.
- M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 145–159.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Malešecy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 9 (digitalizat).
- ↑ Hlina w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
- ↑ Wuslědki ludličenja 2011 za Malešecy (pdf)
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Hlina – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}