Torońca
| |||||
gmejna: | Kubšicy | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Raboc) | ||||
wobydlerstwo: | 17 (31. decembra 2021)[1] | ||||
přestrjeń: | 1,08 km² | ||||
wysokosć: | 235 metrow n.m.hł. | ||||
51.15514.479166666667235
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 03591 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Napohlad wjeski z juha | |||||
wikidata: Torońca (Q161023)
|
Torońca (němsce Daranitz) je mała wjeska ze sydomnaće wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke Kubšiskej gmejnje a leži 235 m nad mórskej hładźinu w sewjernym předkraju hornjołužiskich horow. Hač do lěta 1936 běše samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Raboc, wot 1950 Jenkec a skónčnje wot 1994 Kubšic.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjeska nadeńdźe so w hornjołužiskich honach juhowuchodnje Budyšina a wobsteji jenož z někotrych statokow. Susodne wjeski su Rabocy na sewjeru, Zrěšin na wuchodźe a Jaseńca na zapadźe.
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Torońcy: W hajkach, Łuka (w hatach), Polo pola Bónjec.[3]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje jako Torgenitz abo Torganitz pochadźa z lěta 1419. Wjeska podsteješe ležownostnemu knjejstwu Budyskeje rady a słušeše cyrkwinsce do Michałskeje wosady.[4] Najstarši zdźeržany statok pochadźa z lěta 1853. Při sćěnje zamurjowanej stej kanonowej kuli z bitwy pola Budyšina.
Wobydlerstwo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 38 wobydlerjow, mjez nimi 36 Serbow (95 %).[5]
Kubłanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hač do lěta 1978 chodźachu dźěći z Torońcy do Sokolčanskeje šule, wot toho lěta do města.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 24 (digitalizat).
- ↑ Torońca w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski