Zejicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Zejicy
Siebitz
Zejicy na karće Hornjeje Łužicy
Zejicy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Zejicy
Zejicy
gmejna: Pančicy-Kukow
zagmejnowanje: 1957 (do Lejna)
wobydlerstwo: 40 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 1,37 km²
wysokosć: 203 metry n.m.hł.
51.22027777777814.236111111111203
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035796
Stołp blisko Zejic
Stołp blisko Zejic

Stołp blisko Zejic

Zejicy (prjedy tež Zyjicy;[2] němsce Siebitz) su hornjołužiska wjeska ze štyrceći wobydlerjemi[3] w srjedźišću wokrjesa Budyšin. Wot 1974 słušeja ke gmejnje Pančicy-Kukow. Do 1957 běchu samostatna gmejna.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjes leži něhdźe 15 km sewjerozapadnje Budyšina. Susodne wsy su Chrósćicy na sewjeru, Lejno na wuchodźe, Časecy na juhowuchodźe, Nowy Dwór na juhozapadźe a Swinjarnja na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Zejicach: Hajki, Na Kamjeńcu, Pola kunča, Židlowy, Wulke doły, Dołki, Pola lipki, W jězorach, Pola Časec, Při Družcy.[4]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sydlišćo naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1351 pod mjenom Siwycz.[5]

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy wšitcy 63 Zejičenjo serbsce.[6] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 61,1 %.[7]

Wobchad[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zejicy leža při křižowanišću statneju dróhow S100 (Budyšin–Kamjenc) a S101 (RakecyHorni Wujězd). Přez wjes wjedźe busowa linija 530, kotraž zwjazuje Zejicy hodźinsce z Budyšinom a Kamjencom.

Powětrowy wobraz Zejic

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; am-klosterwasser.de
  2. Filip Jakubaš: Hornjoserbsko-němski słownik. Domowina, Budyšin 1954, str. 535.
  3. 2022; am-klosterwasser.de
  4. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 23 (digitalizat).
  5. Zejicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  6. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  7. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [72 wobydlerjow, z nich 34 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 10 serbskich dźěći a młodostnych, 28 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Zejicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije