Lutyjecy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lutyjecy
Leutwitz
Połoženje Lutyjec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Lutyjec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Lutyjec
Połoženje Lutyjec
gmejna: Hodźij
zagmejnowanje: 1936 (do Spytec)
wobydlerstwo: 52 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 235 metrow n.m.hł.
51.17694444444414.260277777778235
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Lutyječan/-ka
adjektiw:
Lutyječanski
skłonowanje:
Lutyjec, Lutyjecam, Lutyjecy, Lutyjecami, w Lutyjecach

Lutyjecy (prjedy tež Lutojecy; němsce Leutwitz) su mała wjeska z 52 wobydlerjemi[2] w srjedźišću hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin, kotraž słuša wot lěta 1974 k Hodźijskej gmejnje. Hač do lěta 1936 běchu Lutyjecy samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Spytec.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjes leži 235 m nad mórskej hładźinu njedaloko Tuchorja w hornjołužiskich honach. Susodne wjeski su Njezdašecy na sewjerowuchodźe, Spytecy na juhowuchodźe, Chanecy a Počaplicy (gmejna Zemicy-Tumicy) na juhu, Stachow na juhozapadźe a Wulki Wosyk (gmejna Porchow) na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Šije, Bloha, Mroki, Pola skalanskeho młyna, Ladki, Rodźency, Doły, Babiny, Třepjelcy, Lišče jamy.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sydlerskostawiznisce su Lutyjecy kulowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Luthewicz je z lěta 1292[4]. Ležownostne knjejstwo měješe hač do 19. lětstotka Klóšter Marijina hwězda.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 112 wobydlerjow, mjez nimi 103 Serbow (92 %).[5]

Křesćanscy Lutyječenjo přewažnje su protestanća a přisłušeja Hodźijskej wosadźe.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Powětrowy wobraz Lutyjec

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 20 (digitalizat).
  4. Lutyjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Lutyjecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije