Wulki Wosyk
| |||||
| gmejna: | Porchow | ||||
| zagmejnowanje: | 1973 (do Wujězda) | ||||
| wobydlerstwo: | 156 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| wysokosć: | 230 metrow n.m.hł. | ||||
51.18333333333314.183333333333230
| |||||
| póstowe čisło: | 01906 | ||||
| předwólba: | 035953 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Wulki Wosyk z juha | |||||
wikidata: Wulki Wosyk (Q160468)
| |||||
Wulki Wosyk (němsce Großhänchen) je hornjołužiska wjes ze 156 wobydlerjemi[2] blisko Tuchorja, kotraž słuša ke gmejnje Porchow. Je ródna wjes serbskeho wědomostnika Arnošta Muki a měješe hač do zažneho 20. lětstotka serbskorěčnu wjetšinu, njesłuša pak dźensa hižo do oficielneho serbskeho sydlenskeho ruma.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes nadeńdźe so w hornjołužiskich honach sewjerozapadnje Tuchorskeho lěsa we wysokosći 230 m nad mórskej hładźinu. Susodne wjeski su Dobranecy na sewjerowuchodźe, Lutyjecy na juhowuchodźe, Horni Wujězd na sewjerozapadźe a Panecy na sewjeru.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje naspomnjenje wsy jako Maior Heynichin pochadźa ze 14. lětstotka. Hač do lěta 1923 wobsteješe wjeska z dweju politiskeju gmejnow, Mišnjanskeho boka a Hornjołužiskeho boka, dokelž běžeše hranica mjez woběmaj krajomaj hač do 17. lětstotka přez samu wjesku.[3]
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po Arnošta Mukowej Statistice Łužiskich Serbow měješe Wulki Wosyk we 1880tych lětach cyłkownje 222 wobydlerjow, z nich 182 Serbow (82 %) a 40 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1954 hišće serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 10,7 %, mjez nimi štyrjo serbscy młodostni.[5] Posledni serbskorěčny wobydler zemrě w lěće 1983.[6]
Wulki Wosyk słuša wot 1830 k Hornjowujězdźanskej ewangelskej wosadźe. Prjedy běchu Wosčenjo do Hodźija zafarowani.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Porchow
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća gmejnskeho zarjadnistwa Porchow
- ↑ Wulki Wosyk w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 247. [363 wobydlerjow, z nich 30 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 5 z pasiwnymi, 4 serbske dźěći a młodostni, 324 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Lubina Šěrakec: Elegija na Wosyk. W Rozhledźe 42 (1992), čo. 10, str. 390sl.
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Wulki Wosyk – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}
Bukowc (Bocka) | Horni Wujězd (Uhyst a. T.) | Jědlica (Jiedlitz) | Ledźborecy (Taschendorf) | Mały Wosyk (Kleinhänchen) z Njeradecami (Neraditz) | Nowy Dwór (Neuhof) | Panecy (Pannewitz) | Wučkecy (Auschkowitz) | Wulki Wosyk (Großhänchen)