Sulšecy (Hodźij)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Sulšecy
Sollschwitz
Połoženje Sulšec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Sulšec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Sulšec
Połoženje Sulšec
gmejna: Hodźij
zagmejnowanje: 1936 (do Prěčec)
wobydlerstwo: 131 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 2,14 km²
wysokosć: 165 metrow n.m.hł.
51.21583333333314.315555555556165
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035937
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Sulšečan/-ka
adjektiw:
Sulšečanski
skłonowanje:
Sulšec, Sulšecam, Sulšecy, Sulšecami, w Sulšecach
Sulšečanski hród w lěće 1859
Sulšečanski hród w lěće 1859

Sulšečanski hród w lěće 1859

Sulšecy (tež Hornje Sulšecy; němsce Sollschwitz) su wjes we wuchodosakskim Budyskim wokrjesu a słušeja wot lěta 1994 k Hodźijskej gmejnje. Leža 165 m nad mórskej hładźinu při rěce Čornicy a maja 131 wobydlerjow.[2]

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sulšecy nadeńdu so w Hornjołužiskich honach při woběmaj brjohomaj Čornicy něhdźe štyri kilometry sewjernje Hodźija a dźewjeć kilometrow sewjerozapadnje Budyšina. Wokolne wsy su Haslow na sewjeru, Myšecy a Prěčecy na juhu, Čornecy na zapadźe kaž tež Baćoń na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Hornich Sulšecach: Ptača hórka, Pola Wićazec wišnički, Wińca, Pola poplow, Hola, Chrósty, Hlinjane jamy, Kamuški, Knjezowa łuka, Dołha łuka, Mikanec łuka, Młynska łuka, Młynske polo, Pola Čornec, Pola Baćonja, Pola Haslowa.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje jako sydło wěsteho Martinus de Schulsewicz je z lěta 1359.[4] Po statistice Arnošta Muki mějachu Sulšecy we 1880tych lětach cyłkownje 120 wobydlerjow, z nich 116 Serbow (97 %) a jenož štyri Němcy.[5]

Powětrowy wobraz Sulšec

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 27 (digitalizat).
  4. Sulšecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 60. → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Sulšecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije