Koblicy (Łaz)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Koblicy
Koblenz
Połoženje Koblic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Koblic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Koblic
Połoženje Koblic
gmejna: Łaz
zagmejnowanje: 1995 (do Hórnikečanskeho jězora)
wobydlerstwo: 381 (31. decembra 2016)[1]
přestrjeń: 5,41 km²
wysokosć: 130 metrow n.m.hł.
51.37527777777814.328055555556130
póstowe čisło: 02999
předwólba: 035726
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Kobličan/ka
adjektiw:
Kobličanski
skłonowanje:
Koblic, Koblicam, Koblicy, Koblicami, w Koblicach
Wohnjowa wobora w Koblicach
Wohnjowa wobora w Koblicach

Wohnjowa wobora w Koblicach

Koblicy (němsce Koblenz) su wjes w Hornjej Łužicy. Leža w sakskim wokrjesu Budyšin a słušeja ke gmejnje Łaz. Maja wjace hač tři sta wobydlerjow.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjes leži na wuchodnym brjohu Hórnikečanskeho jězora a južnje Čaplaceho jězora. Dwaj kilometraj na zapad wot Koblic leža Wulke Ždźary, hdźež wjedźe zwjazkowa dróha 96 ze Žitawy přez Wojerecy do Berlina. Sewjernje Koblic leža za Čaplacym jězorom Hórnikecy. Wuchodnje Koblic spočina Hornjołužiska hola a hatowa krajina a najbliša wjes je Mortkow na brjohu Slěborneho jězora. W juhu je najbliša wjes Stróža w gmejnje Rakecy.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje Koblic je z lěta 1419 jako Cobelen.[2] Po statistice Arnošta Muki mějachu Koblicy we 1880tych lětach 222 wobydlerjow, kiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[3] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 53,6 %.[4]

Ewangelscy Kobličenjo słušeja ze 16. lětstotka k Zdźarowskej wosadźe.

Hač do lěta 1995 běchu Koblicy samostatna gmejna we Wojerowskim wokrjesu. Dnja 1. oktobra zjednoćichu so z Wulkimi Ždźarami a Stróžu do gmejny Hórnikečanski jězor, kotraž bu 31. decembra 2004 zaso rozpušćena.

Powětrowy wobraz Koblic

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  2. Koblicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 91. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [317 wobydlerjow, z nich 96 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 28 z pasiwnymi, 46 serbskich dźěći a młodostnych, 147 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Koblicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije