Drěwcy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Drěwcy
Driewitz
Połoženje Drěwcow na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Drěwcow na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Drěwcow
Połoženje Drěwcow
gmejna: Łaz
zagmejnowanje: 1957 (do Złyčina)
wobydlerstwo: 113 (31. decembra 2016)[1]
přestrjeń: 3,27 km²
wysokosć: 129–133 metrow n.m.hł.
51.35611111111114.435555555556129–133
póstowe čisło: 02999
předwólba: 035728
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Drěwčan/ka
adjektiw:
Drěwčanski
skłonowanje:
Drěwcow, Drěwcam, Drěwcy, Drěwcami, w Drěwcach

Drěwcy (němsce Driewitz) su wjes na sewjeru sakskeje Hornjeje Łužicy. Leža w Budyskim wokrjesu a słušeja wot lěta 1994 k Łazej.

W Drěwcach markěrujetej serbska lipa a wulki błudźenk srjedźišćo oficielneho serbskeho sydlenskeho ruma w Sakskej.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje pućowca jako Drewitz pochadźa z lěta 1509. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło we wsy samej.[2] Přez wobzamknjenja Wienskeho kongresa přidźěli so dotal k Sakskej słušacy sewjerny dźěl Hornjeje Łužicy z Drěwcami w lěće 1815 Pruskej. Saksko-pruska hranica wjedźeše přez holu južnje wsy.

Hač do lěta 1957 běchu Drěwcy samostatna gmejna a potom gmejnski dźěl Złyčina.

Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 202 wobydlerjej, mjez nimi 200 Serbow (99 %).[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 91 %, štož wotpowědowaše sobu najwyšemu podźělej w ewangelskej Hornjej Łužicy.[4] Ewangelscy Drěwčenjo słušeja do Łazowskeje wosady.

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Driewitz/Drěwcy und Lippen/Lipiny. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 119sl.


Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  2. Drěwcy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 90. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995. [150 wobydlerjow, z nich 105 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 24 serbskich dźěći a młodostnych, 14 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije