K wobsahej skočić

Wysoka (Łaz)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wysoka
Weißig
Połoženje Wysokeje na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Wysokeje na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Łaz
zagmejnowanje: 1938 (do Hermanec)
wobydlerstwo: 71 (31. decembra 2016)[1]
přestrjeń: 3,12 km²
wysokosć: 137–147 metrow n.m.hł.
51.33138888888914.387777777778137–147
póstowe čisło: 02999
předwólba: 035724
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Wysočan/ka
adjektiw:
Wysočanski
skłonowanje:
Wysokeje, Wysokej, Wysoku, Wysokej, we Wysokej
Wysočanski hród
Wysočanski hród

Wysočanski hród

Wysoka (němsce Weißig) je hornjołužiska wjes w sewjeru sakskeho wokrjesa Budyšin. Słuša wot lěta 1994 k Łazej a ma 71 wobydlerjow.[2]

Wysoka leži mjezy Šćeńcu a Hermanecami. Na juhozapadźe nadeńdźe so 160 metrow wysoka hórka Dubič.

Prěnje historiske naspomnjenje hasowca jako Weissag pochadźa z lěta 1419. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło we wjesce samej. Cyrkwinsce słušeše Wysoka hižo w 16. lětstotku do Rakečanskeje wosady, tež po Wienskim kongresu lěta 1815, jako přińdźe pod pruske knjejstwo.[3]

Hač do lěta 1938 bě Wysoka samostatna wjesna gmejna, kotraž so w tutym lěće do Hermanec zagmejnowa. Kónc Druheje swětoweje wójny bu přerjadowana do Šćeńcy, přińdźe pak hižo 1948 zaso do Hermanečanskeje gmejny.

Po statistice Arnošta Muki měješe Wysoka we 1880tych lětach cyłkownje 154 wobydlerjow, z nich 153 Serbow a jenož jedyn Němc.[4]

  • Weißig/Wysoka und Eichberg bei Weißig. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 128–132.
  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  2. 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  3. Wysoka w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 94. → wšě wjeski
 Commons: Wysoka – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije