Serbske Kundraćicy
| ||
| město: | Lubij | |
| zagmejnowanje: | 1938 (do Róžan) | |
| wobydlerstwo: | (31. decembra 2023)[1] | |
| wysokosć: | 247 metrow n.m.hł. | |
51.11277777777814.717777777778247
| ||
| póstowe čisło: | 02708 | |
| předwólba: | 03585 | |
 Hospodarske twarjenje ryćerkubła w Serbskich Kundraćicach | ||
wikidata: Serbske Kundraćicy (Q1519059)
| ||
Serbske Kundraćicy[2] (němsce Wendisch-Cunnersdorf) su hornjołužiska wjeska, kotraž słuša wot lěta 1994 k Lubijej. Leža štyri kilometry sewjerowuchodnje stareho města a 247 m nad mórskej hładźinu pod Lubijskej horu (448 m) a Hrodźišćom (455 m) a při zwjazkowej dróze 6.
Prěnje naspomnjenje jako Conradisdorf slavicalis pochadźa z lěta 1317.[3]
Po statistice Arnošta Muki mějachu Serbske Kundraćicy w lěće 1884 203 wobydlerjow, mjez nimi 181 Němcow a 22 Serbow (11 %).[4] Dźensa so we wjesce hižo njeserbuje. Ewangelscy Kundraćenjo přisłušeja wot 16. lětstotka Ketličanskej wosadźe.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927.
- ↑ Serbske Kundraćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 108. → wšě wjeski
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Serbske Kundraćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Bělecy (Bellwitz) | Dažin (Großdehsa) | Dołhaćicy (Dolgowitz) | Habrachćicy (Ebersdorf) | Hłušina (Glossen) | Chrapow (Krappe) | Karlowa Studnja (Karlsbrunn) | Ketlicy (Kittlitz) | Korecy (Georgewitz) | Łuwoćicy (Lautitz) | Luchow (Laucha) | Małe Radměrcy (Kleinradmeritz) | Mučnica (Mauschwitz) | Njechań (Nechen) | Njeznarowy (Eiserode) | Róžany (Rosenhain) | Serbske Kundraćicy (Wendisch-Cunnersdorf) | Serbske Pawlecy (Wendisch-Paulsdorf | Stara Chójnica (Altcunnewitz) | Stwěšin (Peschen) | Walowy (Wohla) | Wolešnica (Oelsa) | Wopaleń (Oppeln) | Wujer (Unwürde)