Sluck
swójske mjeno | Слуцк | ||
| |||
Wopon a chorhoj | |||
---|---|---|---|
| |||
Zakładne daty | |||
stat | Běłoruska | ||
oblasć | Minsk | ||
wysokosć | 250 metrow n.m.hł. | ||
přestrjeń | 30,5 km² | ||
wobydlerstwo | 62.147 (2017) | ||
hustosć zasydlenja | 2.037,6 wob./km² | ||
póstowe čisło | 223601–223610 | ||
předwólba | (+375) 1795 | ||
Sluck (běłorusce a rusce Слуцк) je město w Minskowskej oblasći w Běłoruskej. Je zarjadniske sydło Sluckowskeho rajona.
Leži při rěce Sluč něhdźe 100 kilometrow južnje Minska.
Ma něhdźe 62 tysac wobydlerjow. [1]
Sluck je jedne z najstaršich městow w dźensnišej Běłoruskej a naspomni so hižo w lěće 1116 prěni raz. 1160 sta so ze stolicu samostatneho Sluckeho wjerchowstwa. Wot 14. lětstotka hač k třećemu dźělenju Pólskeje w lěće 1793 słušeše jako dźěl wojewódstwa Nowogródek k wulkowjerchowstwu Litawskej resp. k Pólsko-Litawskej a potom hač do Prěnjeje swětoweje wójny k Ruskemu carstwu. Wot 1941 do 1944 bě mjeztym sowjetske město Sluck wot němskeho wójska wobsadźene.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Численность населения на 1 января 2017 г. и среднегодовая численность населения за 2016 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа/ Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь, Минск, 2017, стр. 14
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Słuck/ Słownik geograficznym Królestwa Polskiego, T. X: Rukszenice – Sochacze. Warszawa, 1889.
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Barysaw |
Bjerazino |
Čerwjeń |
Dzjaržynsk |
Fanipal |
Kapyl |
Kleck |
Krupki |
Lahojsk |
Ljubań |
Maladzečna |
Marjina Horka |
Mjadzel |
Njaswiž |
Salihorsk |
Sluck |
Smaljawičy |
Staryja Darohi |
Stowbcy |
Uzda |
Waložyn |
Wilejka |
Zaslawje |
Žodzina
Sydlišća měšćanskeho typa
Bobr |
Čyrwonaja Slabada |
Haradzeja |
Cholopeničy |
Iwjanjec |
Krywičy |
Mačulišćy |
Plešćanicy |
Radaškowičy |
Rudzensk |
Smilawičy |
Starobin |
Swir |
Swislač |
Urečča |
Zjaljony Bor