Pólsko-Litawska
Pólsko-Litawska (tež Rzeczpospolita Obojga Narodów = „Republika dweju narodow“ abo Kralowska republika kaž tež łaćonsce Respublica Poloniae mjenowana) bě wot 1569 do 1795 wobstejacy stat w srjedźnej a wuchodnej Europje.
Tutón dualistiski, federalny a feudalny stawowy stat wobsedźeše elementy republiki na zakładźe parlamentarisko-konstitucionelneje monarchije (monarchia mixta) a měješe zwjetša wot aristokratije w swobodnych wólbach woleneho knježićela na čole stata.
Dokelž bě so po wotemrěću dynastije Jagiełłonow wólbna monarchija zawjedła a stawowy parlament, sejm, kotryž we hłownym zajimy aristokratije zastupowaše, wobšěrne kompetency dóstał, rěči so husto tež wo zemjanskej republice abo, poćahujo so na pólski stat po 1918, wo prěnjej pólskej republice.
Wobej mjeno dawacej krajej, kralestwo Pólska a wulkowojewódstwo Litawska, běštej so hižo 1386 w personalnej uniji zjednoćiłoj.
Kónčina wopřiješe w swojim najwjetšim teritorialnym rozměrje wokoło lěta 1618 najwjetši dźěl statneho teritorija dźensnišeje Pólskeje, dźensniše kraje Litawsku, Letisku a Běłoruskeje, najwjetši dźěl Ukrainy kaž tež dźěle dźensnišeje Ruskeje, Estiskeje, Rumunskeje a Moldawskeje.
-
Chorhoj
-
Wopon