Stwěšin
| ||
| město: | Lubij | |
| wobydlerstwo: | (31. decembra 2023)[1] | |
| wysokosć: | 320 metrow n.m.hł. | |
51.12555555555614.616111111111320
| ||
| póstowe čisło: | 02708 | |
| předwólba: | 03585 | |
wikidata: Stwěšin (Q160465)
| ||
Stwěšin (němsce Peschen) je hornjołužiska wjeska, kotraž słuša wot lěta 1994 k Lubijej. Leži pjeć kilometrow sewjerozapadnje stareho města a 320 m nad mórskej hładźinu we wuchodnym dźělu Hornjołužiskich honow mjez Wowčej horu (419 m) na juhu a Popicu (334 m) na sewjeru. Susodne wsy su Njeznarowy na wuchodźe, Jawornik na juhozapadźe a Lejno na zapadźe.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje naspomnjenje jako Peschenn pochadźa z lěta 1534.[2] Wjeska bě wot 16. hač do 19. lětstotka we wobsydstwje města Budyšina.
Po statistice Arnošta Muki měješe Stwěšin w lěće 1884 38 wobydlerjow, mjez nimi 32 Serbow (84 %) a šěsć Němcow.[3] Dźensa so we wjesce hižo njeserbuje. Ewangelscy wobydlerjo su znajmjeńša ze 16. lětstotka do Ketličanskeje wosady zafarowani.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
- ↑ Stwěšin w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 107. → wšě wjeski
Bělecy (Bellwitz) | Dažin (Großdehsa) | Dołhaćicy (Dolgowitz) | Habrachćicy (Ebersdorf) | Hłušina (Glossen) | Chrapow (Krappe) | Karlowa Studnja (Karlsbrunn) | Ketlicy (Kittlitz) | Korecy (Georgewitz) | Łuwoćicy (Lautitz) | Luchow (Laucha) | Małe Radměrcy (Kleinradmeritz) | Mučnica (Mauschwitz) | Njechań (Nechen) | Njeznarowy (Eiserode) | Róžany (Rosenhain) | Serbske Kundraćicy (Wendisch-Cunnersdorf) | Serbske Pawlecy (Wendisch-Paulsdorf | Stara Chójnica (Altcunnewitz) | Stwěšin (Peschen) | Walowy (Wohla) | Wolešnica (Oelsa) | Wopaleń (Oppeln) | Wujer (Unwürde)