Manjow

**Manjow**
Mönau
	Połoženje Manjowa na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Manjowa na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Hamor
zagmejnowanje:	1994 (do Delnjeho Wujězda)
wobydlerstwo:	83 (30. nowembra 2020)
přestrjeń:	8,751 km²
wysokosć:	136 metrow n.m.hł.
	51.33333333333314.5136 Koordinaty: 51° 20′ 0″ S, 14° 30′ 0″ W
póstowe čisło:	02943
předwólba:	035728
	wobydler/ka:; Manjowčan/-ka
	adjektiw:; Manjowski
	skłonowanje:; Manjowa, Manjowej, Manjow, Manjowom, w Manjowje
	Manjowski knježi dom Manjowski knježi dom
	wikidata: Manjow (Q160961)

Manjow (němsce Mönau) je wjes z 83 wobydlerjemi^[2] w sakskim wokrjesu Zhorjelc, kotraž słuša ke gmejnje Hamor. Leži 136 m nad mórskej hładźinu.

Geografija

Manjow a susodna Rudej ležitej wosrjedź hornjołužiskeje holanskeje a hatoweje krajiny při puću mjez Delnim Wujězdom a Minakałom. We wokolinje nadeńdźe so wjele rybjacych hatow.

Susodne wsy su Lěskej na juhowuchodźe, Rudej na zapadźe a Delni Wujězd na sewjeru.

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje jako Maynaw pochadźa z lěta 1394. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło we wsy samej, kotrež wobhospodarješe tež wudwór w susodnej Rudeji. Cyrkwinsce słušeštej wobě wjesce hač do lěta 1823 do Minakałskeje ewangelskeje wosady a wot toho časa do Delnjeho Wujězda.^[3]

Po Wienskim kongresu lěta 1815 přińdźe Manjow kaž cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej, susodny Komorow wosta pak sakski. Hranica běžeše hač do lěta 1945 južnje wsy přez Komorowske haty.

Hač do lěta 1994 běše Manjow samostatna gmejna, do kotrejež słušeše wot 1938 tež Rudej.

Wobydlerstwo

We 1880tych lětach měješe Manjow po Arnošta Mukowej statistice 139 wobydlerjow, z nich 132 Serbow (95 %) a sedmjo Němcy, při čimž tež wšitcy Němcy serbsce móžachu.^[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 82 %.^[5] Ewangelscy Manjowčenjo słušeja do Wujězdźanskeje wosady.

Hlej tež

Kulturne pomniki w Manjowje

Literatura

Mönau/Manjow und Lieske/Lěskej. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 181sl.

Žórła

↑ staw: 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje
↑ 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje
↑ Manjow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 92. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [334 wobydlerjow, z nich 192 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 78 serbskich dźěći a młodostnych, 60 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz

Commons: Manjow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Gmejnske dźěle Hamora

[1] staw: 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje

[2] 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje

[digit-3] Manjow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[4] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 92. → wšě wjeski

[5] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [334 wobydlerjow, z nich 192 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 78 serbskich dźěći a młodostnych, 60 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]