K wobsahej skočić

Franc Šěn

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Franz Schön” sposrědkowane)

Franc Šěn (němsce Franz Schön; * 7. decembra 1950 w Šunowje) je serbski literarny stawiznar, bibliograf a knihownik.

Narodźi so jako najstarše z pjeć dźěći serbskej katolskej swójbje w Šunowje a wopytowaše najprjedy zakładnu šulu w Konjecach, wot 1961 PWŠ w Ralbicach a wot 1965 SRWŠ w Małym Wjelkowje. Wot 1970 do 1974 studowaše w Instituće za sorabistiku při Lipšćanskej uniwersiće a zabsolwowa diplomowy studij sorabistiki. W diplomowym dźěle zaběraše so z literarnym dźěłom Marje Młynkoweje.

Hišće w lěće 1974 zastupi městno w literarnostawizniskim wotrjedźe Budyskeho Instituće za serbski ludospyt a běše tam wot lěta 1977 z wědomostnym sobudźěłaćerjom. 1983 zakitowaše swoju disertaciju pod titlom „Ota Wićaz. Jeho žiwjenje a dźěło. Přinošk k serbskim literarnowědnym a kulturnym stawiznam.“ Zhromadnje z Janom Šołtu a Pětrom Kunzu wudachu w lěće 1984 Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow a na kóncu 1980tych lět bě Šěn sobuawtor štwórteho zwjazka Stawiznow serbskeho pismowstwa. We wot Kita Lorenca nawjedowanym rjedźe Serbska poezija zestaji šěsć čisłow. Nimo toho bě wot 1990tych lět hłowny zamołwity za zestajenje Serbskeje bibliografije, wot kotrejež redigowaše štyri zwjazki (1994, 1998, 2003 a 2008). 1992 přewza wjednistwo Serbskeje centralneje biblioteki a Serbskeho kulturneho archiwa a 1996 přewza wot Helmuta Faski organizaciju mjezynarodnych prózdninskich kursow za serbsku rěč a kulturu, kotrež hač do lěta 2012 nawjedowaše. 2016 poda so na wuměnk.

Za čas politiskeho přewróta 1989/90 bě Franc Šěn – mjez druhim hromadźe z Janom Nukom, Benediktom Dyrlichom a Ludmilu Budarjowej – aktiwny čłon Serbskeje narodneje zhromadźizny a wot 1990 do 1992 skutkowaše jako woleny zastupjer w Zwjazkowym předsydstwje Domowiny.

Wot lěta 1973 je zmandźeleny z wučerku a pozdźišej wjednicu Serbskeho gymnazija, Rejzu Šěnowej, rodźenej Lebzec, z kotrejž ma tři dźěći, mjez druhim spisowaćelku Lubinu Hajduk-Veljkovićowu. Bydli w Budyšinje.

Žórle

[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wotkazaj

[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije