Ludmila Budarjowa

Ludmila Budarjowa (rodź. Nawkec; * 7. apryla 1949 we Wotrowje) je serbska slawistka a sorabistka, rusistka a pedagogowka. Wona bě wot załoženja Serbskeho šulskeho towarstwa w lěće 1991 hač do januara 2021 jeho předsydka.

Wona studowaše wot 1967 do 1971 slawistiku, sorabistiku, rusistiku a pedagogiku při Karla Marxowej uniwersiće w Lipsku kaž tež we Woronježu. Po studiju dźěłaše wot 1971 do 1974 jako wučerka w Hodźiju. Za čas přewróta angažowaše so hromadźe z Janom Nukom, Benediktom Dyrlichom, Janom Malinkom a druhimi w iniciatiwnej skupinje za Serbsku narodnu zhromadźiznu za přestrukturowanje a demokratizaciju serbskich institucijow. Wot 1990 běše zastupowaca jednaćelka a wotrjadnica w Ludowym nakładnistwje Domowina a wot 1995 do 2003 jeho jednaćelka. Wot 2004 hač do 2012 dźěłaše jako wědomostna sobudźěłaćerka w rěčespytnym wotrjedźe Serbskeho instituta a zaběraše so hłownje z temami dwurěčnosće, stawiznow serbskeho šulstwa po 1989 a wuknjenskimi cilemi za serbšćinu porno němčinje.

Budarjowa je wot 1971 čłonka hornjoserbskeje rěčneje komisije, bě wot 1991 do 1995 předsydka załožboweje rady a wot 2010 do 2015 čłonka Rady za serbske naležnosće w Sakskej.

Wona bě zmandźelena ze serbskim spisowaćelom Benom Budarjom (1946–2023); jeju syn je direktor Załožby za serbski lud Jan Budar.