Konjecy (Ralbicy-Róžant)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Konjecy
Cunnewitz
Konjecy (Ralbicy-Róžant) na karće Hornjeje Łužicy
Konjecy (Ralbicy-Róžant) na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Konjecy (Ralbicy-Róžant)
Konjecy (Ralbicy-Róžant)
gmejna: Ralbicy-Róžant
zagmejnowanje: 1974 (do Ralbic)
wobydlerstwo: 286 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 136 metrow n.m.hł.
51.32305555555614.234722222222136
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035796
Powětrowy wobraz Konjec (2018)
Powětrowy wobraz Konjec (2018)

Powětrowy wobraz Konjec (2018)

Konjecy (němsce Cunnewitz) su wjes z 286 wobydlerjemi[2] w srjedźišću hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Ralbicy-Róžant a leža 136 m nad mórskej hładźinu na prawym boku Klóšterskeje wody w serbskich Delanach. Hač do lěta 1974 běchu Konjecy samostatna gmejna, po tym wjesny dźěl Ralbic.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Susodne wjeski su ke Kulowej słušaca Koćina na sewjeru, Trupin (gmejna Rakecy) na wuchodźe, Ralbicy na juhu a Šunow na zapadźe.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Konjecach: Wumjeńki, Rune wsy, Załužk, Pod hocholcom, Pjecwišća, W hozdźu, Brody, Wěry, Po šesća (w Pošesćach), Po štyrjom, Jabłońka, Kročišća, Kuty, Chmjelnica, Łučiny, Jězorcy, Šipje, Mroka, Wuhońska hola, Na łuhach.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Modlerski stołp w Konjecach

Prěnje historiske naspomnjenje jako Kvnewiz je z lěta 1264. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki klóšter Marijina hwězda. Cyrkwinsce słušachu Konjecy do wutworjenja Ralbičanskeje wosady w lěće 1716 do Chrósćic.[4]

Po Wienskim kongresu lěta 1815 přińdźe susodna Koćina kaž cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej, Konjecy same wostachu pak sakske. Hranica běžeše hač do lěta 1945 njedaloko wot modlerskeho stołpa „Mortwa holčka“ při puću mjez woběmaj wsomaj.

Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 211 bjez wuwzaća serbskich wobydlerjow.[5] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 78,6 %.[6]

Dźensa su Konjecy po wobydlerstwje druhi najwjetši wjesny dźěl gmejny Ralbicy-Róžant.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  2. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 24 (digitalizat).
  4. Konjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 96. → wšě wjeski
  6. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [248 wobydlerjow, z nich 135 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 2 z pasiwnymi, 58 serbskich dźěći a młodostnych, 53 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Pawoł Rota: Konjecy – stare burske sydlišćo w Delanach. W Serbskej protyce 1991, str. 93–95

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Konjecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije