K wobsahej skočić

Nuknica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Nuknica
Nucknitz
Połoženje Nuknicy na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Nuknicy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Chrósćicy
zagmejnowanje: 1974
wobydlerstwo: 54 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 195 metrow n.m.hł.
51.22472222222214.265195
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035796
starše mjena: Nuckewitz (1512), zur Nuck (1528), zum Forberge (1546), Forberg (1580), Farbrig (1614), Nuckniz (1768)
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Nukničan/ka
adjektiw:
Nukničanski
skłonowanje:
Nuknicy, Nuknicy, Nuknicu, Nuknicu, w Nuknicy
Swjaty křiž w Nuknicy
Swjaty křiž w Nuknicy

Swjaty křiž w Nuknicy

Nuknica (němsce Nucknitz) je wjeska ze 54 wobydlerjemi[2] w srjedźišću Budyskeho wokrjesa w Hornjej Łužicy. Z 1974 słuša ke gmejnje Chrósćicy. Wjetšina wobydlerjow serbuje.

Njedaloko Nuknicy so kóžde lěćo rockowy festiwal Nukstock wotměje, organizowany wot młodźinskeho kluba Baraka.

Nuknica leži něhdźe dwaj kilometraj juhowuchodnje Chrósćic na prawym boku Satkule. Susodne wsy su Prawoćicy na sewjeru, Baćoń na wuchodźe, Pozdecy na juhowuchodźe, Lejno na juhozapadźe a Kopšin na zapadźe.

Njedaloko stareho wikowanskeho puća Via regia ležaca wjeska naspomni so prěni raz w lěće 1512 jako Nuckewitz. W lětomaj 1546 a 1580 mjenowachu ju Forberg, potajkim „wudwór(Vorwerk). Ležownostne knjejstwo měješe 1548 hišće Nukničanske ryćerkubło, 1580 pak hižo zdalene kubło we Łuze pola Njeswačidła. W 17. a 18. lětstotku słušeše Nuknica k Worklečanskemu ryćerkubłu.[3]

Po statistice Arnošta Muki měješe Nuknica w lěće 1884 90 bjez wuwzaća serbskich wobydlerjow.[4] Arnošt Černik poda za lěto 1956 ličbu wobydlerstwa wot 220 w Nukničanskej gmejnje (z Kopšinom a Prawoćicami) a serbskorěčny podźěl wot 69,1 %.[5]

Adresowa kniha z lěta 1901 podawa za Nuknicu slědowace swójby: Donatec (Jakub, čo. 6 a Mikławš, čo. 5), Jaworkec (Jurij, čo. 2, kubler a gmejnski sudnik), Kralec (Michał, čo. 1), Lebzec (Jakub, čo. 3), Smolic (Pětr, čo. 7) a Wawrikec (Jakub, čo. 4). Gmejnski předstejićer bě w tutym lěće Mikławš Ješki z Kopšina.[6]

Powětrowy wobraz Nuknicy z juha
  1. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  2. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  3. Nuknica w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 99. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [220 wobydlerjow, z nich 110 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 42 serbskich dźěći a młodostnych, 68 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  6. Adreß-Buch des Bezirks der königlichen Amtshauptmannschaft Kamenz..., 1901, S. 173
 Commons: Nuknica – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije