Gołkojce
němsce | Kolkwitz | |
Wopon | ||
---|---|---|
| ||
Zakładne daty | ||
stat | Němska | |
zwjazkowy kraj | Braniborska | |
wokrjes | Sprjewja-Nysa | |
wysokosć | 65 metrow n.m.hł. | |
přestrjeń | 104,68 km² | |
wobydlerstwo | 9.297 (31. dec 2021)[1] | |
hustosć zasydlenja | 89 wob. na km² | |
póstowe čisło | 03099 | |
předwólby | (+49) 0355, 035603, 035604, 035606 | |
awtowa značka | SPN, FOR, GUB, SPB | |
Politika a zarjadnistwo | ||
adresa | Barlinska droga 19 03099 Gołkojce | |
webstrona | kolkwitz.de | |
Połoženje Gołkojc w Braniborskej | ||
wikidata: Gołkojce (Q474475)
|
Gołkojce (němsce Kolkwitz) su delnjołužiska wjes a wulkogmejna w braniborskim wokrjesu Sprjewja-Nysa. Gmejna leži něhdźe pjeć kilometrow zapadnje wot Choćebuza a ma nimale dźesać tysac wobydlerjow. Wona słuša do připóznateho sydlenskeho ruma Serbow w Braniborskej.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Gołkojce leža při zapadnej hranicy města Choćebuza něhdźe šěsć kilometrow zdalene wot stareho města. Susodne gmejny su nimo Choćebuza na wuchodźe tež Brjazyna na sewjeru, Kopańce a Drjowk na juhu, Wětošow na zapadźe, Bórkowy na sewjerozapadźe a Wjerbno na sewjeru. Zapadnje Gołkojc rozpřestrěwaja so rybniki.
Ke gmejnje słušeja wjesne dźěle Bobow, Brodkojce, Cazow, Dalic, Dubje, Glinsk, Gogolowk, Gołbin, Gołkojce, Górnej, Hajnk, Kokrjow, Kósobuz, Kśišow, Limbark, Naseńce a Popojce.
Wobydlerstwo a rěč
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po statistice Arnošta Muki mějachu Gołkojce srjedź 1880tych lět 1445 wobydlerjow, z nich 1386 Serbow (95 %) a 77 Němcow.[2] Přez industrializaciju a geografiske połoženje blisko wulkoměsta a při wažnych wobchadnych čarow wotběži rěčna změna k němčinje tule spěšnišo hač w Błótowskich gmejnach na sewjeru. Tak zwěsći Arnošt Černik w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 7,7 %.[3]
Wobchad
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Přez Gołkojce wjedźetej železniska čara Berlin–Zhorjelc z dwórnišćomaj Gołkojce a Kósobuz a krajna dróha L49 z Choćebuza do Wětošowa.
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Pomgajbog Kristalub Fryco (1744–1815) – farar, pietist, spisaćel, basnik
- Jan Bjedrich Fryco (1747–1819) – farar, spisaćel, rěčewědnik a demograf
- Matej Krygaŕ (1813–90) – farar, kulturny prócowar
- Jan Bjedrich Tešnaŕ (1829–98) – farar, awtor, přełožowar; narodźeny w Gołkojskej Podgoli
- Měto Korjeńk (1841–1916) – farar, kulturny prócowar
- Pawlina Krawcowa (1890–1941) – wušiwarka, ludowa wuměłča, wopor fašizma
- Erich Kalc (1902–20) – dźěłaćer, wojowar Delnjołužiskeje čerwjeneje armeje
- Adolf Rumpoš (1903–20) – dźěłaćer, wojowar Delnjołužiskeje čerwjeneje armeje
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Ludnosć w Braniborskej po gmejnach dnja 31. decembra 2021 na statistik-berlin-brandenburg.de
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 258. [3996 wobydlerjow, z nich 265 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 12 z pasiwnymi, 29 serbskich dźěći a młodostnych, 3690 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Gołkojce w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Baršć (Forst) |
Bórkowy (Burg) |
Brjazyna (Briesen) |
Cersk (Tschernitz) |
Derbno (Döbern) |
Derbno (Schenkendöbern) |
Dešno-Strjažow (Dissen-Striesow) |
Dolina Nysy a Małksy (Neiße-Malxetal) |
Drjenow (Drehnow) |
Drjowk (Drebkau) |
Feliksowy Jazor (Felixsee) |
Gatojce (Teichland) |
Gołkojce (Kolkwitz) |
Góry (Guhrow) |
Grodk (Spremberg) |
Gubin (Gubin) |
Hochoza (Drachhausen) |
Janšojce (Jänschwalde) |
Jemjelica-Źěwink (Jämlitz-Klein Düben) |
Kopańce (Neuhausen/Spree) |
Łukojce (Wiesengrund) |
Móst (Heinersbrück) |
Picnjo (Peitz) |
Smogorjow-Prjawoz (Schmogrow-Fehrow) |
Tśěšojce-Žymjerojce (Groß Schacksdorf-Simmersdorf) |
Turjej (Tauer) |
Turnow-Pśiłuk (Turnow-Preilack) |
Wjelcej (Welzow) |
Wjerbno (Werben)
Hamty:
Bórkowy |
Derbno-kraj |
Picnjo |