Picnjo

**Picnjo**
	Picnjo na karće Braniborskeje Picnjo
	Picnjo na karće Braniborskeje Picnjo
Wopon
	Wopon Picnja
	Wopon Picnja
Zakładne daty
stat	Němska
zwjazkowy kraj	Braniborska
wokrjes	Sprjewja-Nysa
wysokosć	61 metrow n.m.hł.
přestrjeń	13,49 km²
wobydlerstwo	4.333 (31. dec 2021)
hustosć zasydlenja	321 wob. na km²
póstowe čisło	03185
předwólba	(+49) 035601
awtowa značka	SPN, FOR, GUB, SPB
Politika a zarjadnistwo
adresa	Šulska droga 6; 03185 Picnjo
webstrona	peitz.de
Połoženje Picnja w Braniborskej
	Karta
	wikidata: Picnjo (Q574791)

51.86666666666714.416666666667

Picnjo (němsce Peitz) je delnjołužiske městačko w braniborskim wokrjesu Sprjewja-Nysa. Ma něhdźe štyri a poł tysac wobydlerjow a leži na sewjer Choćebuza, při rěčce Małksy a zwjazkowej dróze 168. Město słuša do připóznateho sydlenskeho ruma Serbow w Braniborskej a je zarjadniske sydło Picnjanskeho hamta, ke kotremuž słuša hišće sydom dalšich gmejnow.

Na zakładnej šuli w Picnju so wučba serbšćiny jako cuzeje rěče poskića.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jan Bogumił Fabricius (1681–1741) – superintendent, pietist, pućrubar delnjoserbskeje spisowneje rěče; 1708–26 wyši farar w Picnju
Jan Zygmunt Bjedrich Šyndlaŕ (1758–1841) – duchowny, spisowaćel a wudawaćel; 1796–1839 wyši farar w Picnju
Kito Mudra (1799–1883) – farar, přełožowar a zakitowar serbskeje rěče; 1829–39 wyši wučer, 1839–73 wyši farar w Picnju
Matej Krygaŕ (1813–1890) – farar a kulturny prócowar; 1839–46 rektor a diakon w Picnju
Pawoł Fryco Broniš (1830–1898) – farar a wudawar nabožinskeje literatury; 1855–59 diakon w Picnju
Benjamin Běgaŕ (1873–1945) – farar a Maćicar; 1902–10 diakon w Picnju