Limbark
| |||||
| gmejna: | Gołkojce | ||||
| zagmejnowanje: | 1993 | ||||
| wobydlerstwo: | 763 (2006)[1] | ||||
| wysokosć: | 67–75 metrow n.m.hł. | ||||
51.75416666666714.18666666666767–75
| |||||
| póstowe čisło: | 03099 | ||||
| předwólba: | 035604 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Limbark (Q21102770)
| |||||
Limbark (němsce Limberg) je delnjołužiska wjes w braniborskim wokrjesu Sprjewja-Nysa, kotraž słuša wot lěta 1993 do gmejny Gołkojce. Do toho bě samostatna krajna gmejna. Leži něhdźe dźesać kilometrow zapadnje Choćebuza při krajnej dróze do Wětošowa a ma wokoło 750 wobydlerjow.
Prěnje naspomnjenje wsy pochadźa z lěta 1389. Jako sakska eksklawa běše Limbark wot lěta 1781 hač do 1857 stejišćo Ochranowskeje bratrowskeje wosady.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 300 wobydlerjow, z nich 292 Serbow (97 %) a wósom Němcow.[2] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 26,4 %.[3]
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 2006; Podaća na webstronje gmejny Gołkojce
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 73. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 258. [508 wobydlerjow, z nich 102 dorosćenaj z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 15 z pasiwnymi, 17 serbskich dźěći a młodostnych, 374 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Informacije wo wsy na webstronje Gołkojc (němsce)
- Limbark w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Bobow (Babow) | Brodkojce (Brodtkowitz) | Cazow (Zahsow) | Dalic (Dahlitz) | Dubje (Eichow) | Glinsk (Glinzig) | Gogolowk (Klein Gaglow) | Gołbin (Gulben) | Górnej (Milkersdorf) | Hajnk (Hänchen) | Kokrjow (Kackrow) | Kósobuz (Kunersdorf) | Kśišow (Krieschow) | Limbark (Limberg) | Naseńce (Wiesendorf) | Popojce (Papitz)