K wobsahej skočić

Mješicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mješicy
Meschwitz
Połoženje Mješic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Mješic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Bukecy
zagmejnowanje: 1973
wobydlerstwo: 144 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 3,81 km²
wysokosć: 259 metrow n.m.hł.
51.14361111111114.536666666667259
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035939
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Mješičan/-ka
adjektiw:
Mješiski
skłonowanje:
Mješic, Mješicam, Mješicy, Mješicami, w Mješicach
Mješicy na topografskej karće z lěta 1844/46
Mješicy na topografskej karće z lěta 1844/46

Mješicy na topografskej karće z lěta 1844/46

Mješicy (němsce Meschwitz) su hornjołužiska wjes na wuchodźe Budyskeho wokrjesa a słušeja wot lěta 1973 k Bukečanskej gmejnje.

Chěža ze stołom w Mješicach

Wjes leži 257 metrow nad morskej hładźinu pod Čornobohom w dolinje Wuježčanki. Susodne wjeski su Trjebjeńca na sewjeru, Bukecy na sewjerowuchodźe, Wuježk na juhowuchodźe, Rachlow na juhozapadźe a Sowrjecy na sewjerozapadźe. Mjez Mješicami a Trjebjeńcu leži hórka Maratki (294,7 m); přez wjes wjedźe statna dróha S 110 (Bukecy–Bělšecy). Wot njeje wotbočuje tule wokrjesna dróha K7235 do Sowrjec resp. Wuježka.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Pěskowa hórka (=Gerša), Lada (=Pastwišća), Wólšinki, Wulka a mała Kačka, Włosančki (=Mješiska Kačka), Maratki, Wěnčiki (tež Wěčniki), Haarband (slěbornik), Randak, Mrowišća, Přemjeńcy, Lěsowy, Ručicy, Babowy, Dubina, Chilanec hórka.[2]

Po ludowej bajce poćahuja so někotre z tutych mjenow na Geršu, něhdyšu nječestnu njewjestu, kotraž měješe z njeprawom wěnc na hłowje. Tule je djaboł jej wěnc wottorhnył a tež slěbornik, włosy, mikawčki a ruce. Na Maratkach je wona "na marach" stała.

Prěnje historiske naspomnjenje jako Meshewicz je z lěta 1315. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Budyska rada.[3]

Po Mukowej statistice mějachu Mješicy we 1880tych lětach cyłkownje 267 wobydlerjow, z nich 250 Serbow (94 %) a 17 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 55,2 %.[5] Cyrkwinsce słušachu Mješičenjo ze starodawna do Bukečanskeje wosady.

  • Jan Wawer (1672–1728); Bukečanski farar a sobupřełožowar serbskeje Biblije, w Mješicach narodźeny
Powětrowy wobraz Mješic
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Bukecy
  2. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 6sl. (digitalizat).
  3. Mješicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [553 wobydlerjow, z nich 215 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 17 z pasiwnymi, 77 serbskich dźěći a młodostnych, 244 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
 Commons: Mješicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije