Žornosyki
| |||||
| gmejna: | Bukecy | ||||
| zagmejnowanje: | 1957 (do Błócan) | ||||
| wobydlerstwo: | 74 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,28 km² | ||||
| wysokosć: | 310–346 metrow n.m.hł. | ||||
51.1314.581666666667310–346
| |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 035939 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Karta Žornosykow a wokoliny z lěta 1840 | |||||
wikidata: Žornosyki (Q160941)
| |||||
Žornosyki (němsce Sornßig) su hornjołužiska wjeska na wuchodnej kromje Budyskeho wokrjesa a słušeja wot lěta 1973 ke gmejnje Bukecy. Wobydlerstwo wotležaneje wsy bě hač do druheje połojcy 20. lětstotka přewažnje serbske.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žornosyki leža pod Rubježnym hrodom (542 m) a Žornosyčanskej horu (456 m) we wysokosći mjez 310 a 346 m nad mórskej hładźinu a su potajkim najwyše ležacy wjesny dźěl Bukečanskeje gmejny. Susodne wjeski su Błócany na sewjerowuchodźe, Lejno na wuchodźe a Wuježk na zapadźe.
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Žornosykach: Waršawa, Pólska, Swisle, Torant, Zahony.[2]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjeska naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1225 jako sydło wěsteho knjeza Wernerus de Surnzic.[3]
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 114 wot cyłkownje 122 Žornosyčanow serbsce (93 %).[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 81,1 %.[5] Žornosyki běchu potajkim poslednja serbskorěčna enklawa pod Čornobóskim rjećazom.
Ewangelske wobydlerstwo słuša ze starodawna k Bukečanskej wosadźe.
Žornosyčanski hród wužiwaše so hač do lěta 1990 jako dźěćacy dom.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Bukecy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 29 (digitalizat).
- ↑ Žornosyki w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [127 wobydlerjow, z nich 43 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 24 z pasiwnymi, 36 serbskich dźěći a młodostnych, 24 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Žornosyki – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}