K wobsahej skočić

Trjebjeńca

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Trjebjeńca
Steindörfel
Połoženje Trjebjeńcy na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Trjebjeńcy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Bukecy
zagmejnowanje: 1974
wobydlerstwo: 110 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 2 km²
wysokosć: 255–270 metrow n.m.hł.
51.15361111111114.544722222222255–270
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035939
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Trjebjeńčan/-ka
adjektiw:
Trjebjeńčanski
skłonowanje:
Trjebjeńcy, Trjebjeńcy, Trjebjeńcu, Trjebjeńcu, w Trjebjeńcy
Wjesna tafla Trjebjeńcy
Wjesna tafla Trjebjeńcy

Wjesna tafla Trjebjeńcy

Trjebjeńca (prjedy tež Trjebjency; němsce Steindörfel) je wjes na wuchodźe sakskeho wokrjesa Budyšin a słuša wot lěta 1974 k Bukečanskej gmejnje.

Tykowana chěža w Trjebjeńcy

Wjeska leži w hornjołužiskich honach we wysokosći 255 metrow nad mórskej hładźinu při zwjazkowej dróze B6 mjez Kubšicami a Bukecami. W starym dźělu Trjebjeńcy, sewjernje dróhi, su so hišće někotre štyristronske statoki wobchowali. We wsy wužórli so Droždźijska woda, kotraž ćeče potom do sewjerneho směra přez Droždźij a Worcyn, hdźež so do Kotołki wuliwa.

Susodne wjeski su Pomorcy na sewjerowuchodźe, Bukecy na juhowuchodźe, Mješicy na juhu, Sowrjecy a Šekecy na zapadźe a Wadecy na sewjerozapadźe. Nimo zwjazkoweje dróhi wjedźetej pólny puć z Trjebjeńcy do Pomorc a mjeńša gmejnska dróha do južneho směra do Wuježka.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Maratki [hórka, 294,7 m], Włosančki, Ručicy, Nowe polo, Mikanca, Pola Šlysela, Šibjeńca, Wólšina, Zahony, W Dołach, Hajk, Na kamjeńčkach, Na pućach, W haće, Strólnje, Babica, Močkec hora, Pola studnički, Pola pěskowej jamy.[2]

Prěnje historiske naspomnjenje bě w lěće 1419 jako Vlemischentorff („wjes Flamow“) a naspomni so pozdźišo tež po serbskim mjenje jako Trebnitz (1512) abo Trebenitz (1573). Dźensniše němske mjeno jewi so prěni raz hakle w lěće 1657. Ležownostne knjejstwo wukonješe Budyske tachantstwo.[3]

Po statistice Arnošta Muki mějachu Mješicy we 1880tych lětach cyłkownje 186 wobydlerjow, z nich 177 Serbow (95 %) a dźewjeć Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 40,3 %.[5] Ewangelscy wobydlerjo přisłušachu ze starodawna Bukečanskej wosadźe.

Hač do lěta 1974 bě Trjebjeńca samostatna gmejna, do kotrejež słušeše wot 1936 wjesny dźěl Wadecy.

  • Jan Jurij Vogel (1739–1826) – Mužakowski superintendent a rozswětlerski spisowaćel; rodźeny w Trjebjeńcy
Powětrowy wobraz Trjebjeńcy (2018)
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Bukecy
  2. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 6 (digitalizat).
  3. Trjebjeńca w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [357 wobydlerjow, z nich 95 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 10 z pasiwnymi, 39 serbskich dźěći a młodostnych, 213 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
 Commons: Trjebjeńca – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije