Trjebjeńca
| |||||
gmejna: | Bukecy | ||||
zagmejnowanje: | 1974 | ||||
wobydlerstwo: | 110 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 2 km² | ||||
wysokosć: | 255–270 metrow n.m.hł. | ||||
51.15361111111114.544722222222255–270
| |||||
póstowe čisło: | 02627 | ||||
předwólba: | 035939 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Wjesna tafla Trjebjeńcy | |||||
wikidata: Trjebjeńca (Q162690)
|
Trjebjeńca (prjedy tež Trjebjency; němsce Steindörfel) je wjes na wuchodźe sakskeho wokrjesa Budyšin a słuša wot lěta 1974 k Bukečanskej gmejnje.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjeska leži w hornjołužiskich honach we wysokosći 255 metrow nad mórskej hładźinu při zwjazkowej dróze B6 mjez Kubšicami a Bukecami. W starym dźělu Trjebjeńcy, sewjernje dróhi, su so hišće někotre štyristronske statoki wobchowali. We wsy wužórli so Droždźijska woda, kotraž ćeče potom do sewjerneho směra přez Droždźij a Worcyn, hdźež so do Kotołki wuliwa.
Susodne wjeski su Pomorcy na sewjerowuchodźe, Bukecy na juhowuchodźe, Mješicy na juhu, Sowrjecy a Šekecy na zapadźe a Wadecy na sewjerozapadźe. Nimo zwjazkoweje dróhi wjedźetej pólny puć z Trjebjeńcy do Pomorc a mjeńša gmejnska dróha do južneho směra do Wuježka.
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Maratki [hórka, 294,7 m], Włosančki, Ručicy, Nowe polo, Mikanca, Pola Šlysela, Šibjeńca, Wólšina, Zahony, W Dołach, Hajk, Na kamjeńčkach, Na pućach, W haće, Strólnje, Babica, Močkec hora, Pola studnički, Pola pěskowej jamy.[2]
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje bě w lěće 1419 jako Vlemischentorff („wjes Flamow“) a naspomni so pozdźišo tež po serbskim mjenje jako Trebnitz (1512) abo Trebenitz (1573). Dźensniše němske mjeno jewi so prěni raz hakle w lěće 1657. Ležownostne knjejstwo wukonješe Budyske tachantstwo.[3]
Po statistice Arnošta Muki mějachu Mješicy we 1880tych lětach cyłkownje 186 wobydlerjow, z nich 177 Serbow (95 %) a dźewjeć Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 40,3 %.[5] Ewangelscy wobydlerjo přisłušachu ze starodawna Bukečanskej wosadźe.
Hač do lěta 1974 bě Trjebjeńca samostatna gmejna, do kotrejež słušeše wot 1936 wjesny dźěl Wadecy.
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Jan Jurij Vogel (1739–1826) – Mužakowski superintendent a rozswětlerski spisowaćel; rodźeny w Trjebjeńcy
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Bukecy
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 6 (digitalizat).
- ↑ Trjebjeńca w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [357 wobydlerjow, z nich 95 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 10 z pasiwnymi, 39 serbskich dźěći a młodostnych, 213 bjez znajomosćow] → wšě wjeski