Kanecy
| ||
gmejna: | Pančicy-Kukow | |
zagmejnowanje: | 1974 (do Wotrowa) | |
wobydlerstwo: | 57 (31. decembra 2022)[1] | |
přestrjeń: | 1,47 km² | |
wysokosć: | 182 metrow n.m.hł. | |
51.22166666666714.2025182
| ||
póstowe čisło: | 01920 | |
předwólba: | 035796 | |
Stary Kanečanski młyn | ||
wikidata: Kanecy (Q160972)
|
Kanecy (němsce Cannewitz) su wjeska ze 57 wobydlerjemi[2] w srjedźišću wokrjesa Budyšin w Hornjej Łužicy. Wot 1994 słušeja ke gmejnje Pančicy-Kukow. Do 1974 běchu samostatna gmejna.
Wjes leži pola Wotrowa, něhdźe 19 kilometrow sewjerozapadnje Budyšina.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kulowc naspomni so prěni raz pisomnje w lěće 1331 pod mjenom Canewicz.[3] Ležownostne knjejstwo měješe Klóšter Marijina hwězda.
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy wšitcy 86 Kanečenjo serbsce.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 77,1 %.[5]
Pomniki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Jako kulturne pomniki připóznate su swjaty křiž z 19. a kamjentny křiž z 15. lětstotka wosrjedź wsy, kamjentnej pućnikaj na zapadnej a wuchodnej kromje wsy, swjaty křiž při rozpuću do Swinjarnje/Wotrowa, domske z hródźu něhdyšeho Kanečanskeho młyna a katolska kapałka Maršnerec swójby při Swinjarčanskim puću. Dalši swjaty křiž, kotryž pod pomnikoškitom njesteji, nadeńdźe so južnje Kanec při sćežce do Wotrowa a je něhdyši narowny pomnik z Budyšina.
-
Powětrowy wobraz Kanec
-
Swjaty křiž a kamjentny křiž wosrjedź wsy
-
Katolska kapałka
-
Kamjentny pućnik na wuchodnym kóncu wsy
-
Swjaty křiž při rozpuću
Wosobiny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Rudolf Kilank (1937–2012) – farar a awtor; rodźeny Kanečan
- Dorothea Šołćina (* 1953) – basnica a spisowaćelka; w Kanecach wotrostła
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2022; am-klosterwasser.de
- ↑ staw: 31. decembra 2022; am-klosterwasser.de
- ↑ Kanecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [109 wobydlerjow, z nich 54 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 3 z pasiwnymi, 27 serbskich dźěći a młodostnych, 25 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Časecy | Hłupońca | Jawora | Kanecy | Kašecy | Lejno | Nowe Městačko | Stara Cyhelnica | Swinjarnja | Wotrow | Zejicy | Žuricy