Debricy

**Debricy**
Döbra
	Połoženje Debric na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Debric na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Wóslink
zagmejnowanje:	1969 (do Skaskowa-Debric)
wobydlerstwo:	182 (1. julija 2020)
wysokosć:	139 metrow n.m.hł.
	51.33333333333314.172222222222139 Koordinaty: 51° 20′ 0″ S, 14° 10′ 20″ W
póstowe čisło:	01920
předwólba:	035792
	wobydler/ka:; Debričan/-ka
	adjektiw:; Debričanski
	skłonowanje:; Debric, Debricam, Debricy, Debricami, w Debricach
	Karta Debric a wokoliny z lěta 1844 Karta Debric a wokoliny z lěta 1844
	wikidata: Debricy (Q10371979)

Debricy (němsce Döbra) su wjes ze 182 wobydlerjemi^[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Wóslink a leža 139 m nad mórskej hładźinu při Čornym Halštrowje. Běchu hač do lěta 1969 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl gmejny Skaskow-Debricy a wot lěta 1994 gmejnski dźěl Wóslinka.

Geografija

Susodne wjeski su Skaskow na sewjerowuchodźe, Tradow na wuchodźe, Smjerdźaca zady lěsa na juhowuchodźe, Jitro na juhozapadźe a Lěska na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Debricach: Humjeńki (polo), Zasnička, Niže dróhi, Za dróhu, Winica, Šibjeńca, Čertowe nuhło, Kamjenje, Boršć (łuka), Pod lěskom, Lada.^[3]

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje nawsowca jako Dobyr je z lěta 1374^[4].

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 162 wobydlerjow, mjez nimi 133 Serbow (82 %).^[5] Rěčna změna k němčinje sta so w prěnjej połojcy 20. lětstotka. Tak zwěsći Arnošt Černik srjedź 1950tych lět serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 21,4 %.^[6] Ewangelscy Debričenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Ralbičanskej.

Žórła

↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
↑ Debricy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 97. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [271 wobydlerjow, z nich 44 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 7 serbskich dźěći a młodostnych, 213 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wjesne dźěle Wóslinka

[1] staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]

[2] staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).

[digit-4] Debricy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 97. → wšě wjeski

[6] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [271 wobydlerjow, z nich 44 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 7 serbskich dźěći a młodostnych, 213 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]