Pawoł Jenka

Pawoł Jenka (němsce Paul Jenke; * 11. februara 1907 w Mikowje, † 6. meje 1971 w Budyšinje) bě serbski wučer, hudźbnik a kulturny prócowar.

Žiwjenje

Wón narodźi so jako syn kobjelerja a wopytowaše wot 1921 do 1928 Krajnostawski wučerski seminar w Budyšinje. Wot 1928 do 1936 skutkowaše jako wučer w Nowej Wsy při Sprjewi, Hućinje a Malešecach. 1936 bu z Łužicy wuhnaty a wróći so po skónčenju Druheje swětoweje wójny. 1946/47 běše při Serbskej rěčnej šuli w Chrósće a wot 1947 do 1952 wučer w Barće a nawoda serbskeho wučerskeho dalekubłanja. Wot 1953 do 1963 bě Jenka docent na Serbskim wučerskim wustawje w Małym Wjelkowje a Budyšinje. Wot 1963 hač do swojeje smjerće w lěće 1971 bě načolnik Domu za serbske ludowe wuměłstwo w Budyšinje.

Skutkowanje

Pawoł Jenka horješe so hižo jako młody wučer za serbski spěw. Wón přewza Lichańske towarstwo Zernička, wutwori w Hućinje dźěćacy chór a spěwaše w Budyskim chórje Lumir jako solist. 1945 załoži w Barće ludowy a dźěćacy chór. Nimo toho dirigowaše chór Serbskeho wučerskeho wustawa a zestaji wjacore serbske spěwniki.

Po wójnje wěnowaše so tež stawizniskim slědźenjam, tak na přikład połoženju roboćanow (Běda Bartskich roboćanow, Budyšin 1950) a wuwiću šulstwa w Mužakowskim stawowym knjejstwje a wučerskich seminarow we 18. lětstotku. Jako nawoda Domu za serbske ludowe wuměłstwo wuda rjad Wuwiće serbskeho ludoweho wuměłstwa 1945–1969 (3 zwjazki, Budyšin 1971–73).

Žórło

• Měrćin Völkel: Jenka, Pawoł. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 233sl.