Kupoj
| |||||
| gmejna: | Wulka Dubrawa | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 (do Komorowa) | ||||
| wobydlerstwo: | 77 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2.27 km² | ||||
| wysokosć: | 139 metrow n.m.hł. | ||||
51.29138888888914.488611111111139
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035934 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Něhdyše ryćerkubło w 1980tych lětach | |||||
wikidata: Kupoj (Q1737146)
| |||||
Kupoj (němsce Kauppa) je wjeska ze 77 wobydlerjemi,[2] kotraž słuša wot lěta 1994 k Wulkodubrawskej gmejnje.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjeska nadeńdźe so při Małej Sprjewi na južnej kromje biosferoweho rezerwata Hornjołužiskeje hole a hatow a je na třoch bokach wobdata wot rybnikow. Susodnej wsy stej Komorow na wuchodźe a Jatřob na sewjerozapadźe.
Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Kupoji: Kupjana Šina, Mroki, Sćeršće, Wulki hat, Stary hat, Nowy hat, Hlinjany hat, Pobočny hat, Korjeńtny hat, Srěnja truha, Kušic łuki, Wulke łuki, Noparjec kupa, Chmjelnica, Sćerski hat, Kišec pjeńki, Bródki, Bowa hora (Bohowa?), Šołćic kut, Haki, Srane kerki, Minakałske brjohi, Wulki haj, Mały haj, Pod kupu, Pjeńki, Łučki, Behnjate (hdźež „wowče bahno“ rosće).[3]
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes naspomni so k prěnjemu razej wokoło lěta 1400 jako Kupe.[4] Wjesne mjeno so najskerje na geografiske połoženje wosrjedź bahnojteje łučiny Małeje Sprjewje poćahuje. Kupoj bě hižo w 15. lětstotku z knježim sydłom a słuša znajmjeńša ze 17. lětstotka ke Klukšanskej ewangelskej wosadźe.
We 1880tych lětach měješe Kupoj po statistice Arnošta Muki cyłkownje 285 wobydlerjow, z nich 257 Serbow (90 %) a 28 Němcow.[5]
Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Kauppa/Kupoj mit Jetscheba/Jatřob. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 199–202.
- M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 205–214.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 25sl. (digitalizat).
- ↑ Kupoj w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 54. → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Kupoj – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}
Brěmjo | Čelchow | Dalicy | Chróst | Chwaćicy | Jatřob | Ješicy | Klukš | Kobjelń | Komorow | Křiwa Boršć | Kupoj | Lichań | Mała Dubrawa | Margarěćina hěta | Nowe Zdźarki | Załhow | Zdźar | Zdźěr