K wobsahej skočić

Hrjehor Martini

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Hrjehor Martini (tež Gregorius Martini abo němsce Gregor Martin; * wokoło 1575 w Dažinje, † 1632 w Poršicach) bě serbski ewangelski farar a spisaćel.

Wo zažnym žiwjenju a wukubłanju Martinija njeje wjele znate. Narodźi so wokoło 1575 w tehdy hišće ryzy serbskim Dažinje blisko Lubija a bě wot 1600 do 1605 z fararjom w bliskej Bukečanskej wosadźe. Wot 1605 do 1618 skutkowaše jako diakon w delnjołužiskej Starej Darbni, wot 1618 do 1623 jako farar w Malešecach a wot 1623 hač do swojeje smjerće w lěće 1632 bě z fararjom w Poršiskej wosadźe.

Martini wuda 48-stronsku knižku Die Sieben Bußpsalmen des königlichen Propheten Davids. Windisch und Deutsch („Sydom pokutnych psalmow kralowskeho profeta Dawida“; Budyšin 1627) w serbskej a němskej rěči, kotraž bě spisana w Lubijskej hornjoserbskej narěči a płaći jako jedyn z najstaršich hornjoserbskich rěčnych pomnikow kaž tež jako jenički serbski ćišć za čas Třicećilětneje wójny. Wona je wěnowana dwanaće serbskim fararjam. W předsłowje skorži Martini, zo je přeco hišće kóždy serbski farar nuzowany, z němčiny přełožować, a zo z „tajkeje njejednotneje interpretacije“ wjele šmjatańcy nastanje. Z knižku chcyše k přewinjenju tohole njedostatka přinošować.[1]

  1. Rudolf Jenč: Stawizny serbskeho pismowstwa. Zwjazk I, Budyšin 1954, str. 46–49.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije