Hnašecy
| |||||
| gmejna: | Dobruša-Huska | ||||
| zagmejnowanje: | 1994 (do Hnašec-Dobruše) | ||||
| wobydlerstwo: | 307 (31. decembra 2018)[1] | ||||
| přestrjeń: | 5,06 km² | ||||
| wysokosć: | 235 metrow n.m.hł. | ||||
51.147514.370277777778235
| |||||
| póstowe čisło: | 02692 | ||||
| předwólba: | 035930 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Lutherowy kamjeń na Hnašečanskej nawsy | |||||
wikidata: Hnašecy (Q10379539)
| |||||
Hnašecy (němsce Gnaschwitz) su wjes z 307 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin, kotraž słuša wot lěta 1999 ke gmejnje Dobruša-Huska. Hač do lěta 1994 běchu Hnašecy samostatna gmejna ze Słónkecami, Ćěchorjecami a Běłymi Noslicami jako wjesne dźěle, po tym najprjedy dźěl gmejny Hnašecy-Dobruša. W Hnašecach namaka so dźensa gmejnski zarjad Dobruše-Huski.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes leži w pahórčinje Hornjołužiskich honow juhowuchodnje Budyšina we wysokosći 235 m nad mórskej hładźinu. Susodne wjeski su Ćěchorjecy na sewjeru, Słónkecy na wuchodźe, Běłe Noslicy na juhozapadźe a Družkecy na sewjerozapadźe. Južnje wsy pozběhuje so hórka Ćeleńc (367 m).
Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Pola zeleneho puća, Pola stołpa, W Dubjach, Křemjeń, Zahon, Ronowc, Ćelenc, W łuhach, W strónjach, W Bjarownach, Na přerowach, Němšicy (tež Němćicy, mała a wulka Němćica), Hórčica = małe gmejnske, Hórki (Hnaščanske a Słónčanske), Pola Dźěchorec, Pola buka, Pola zeleneho kamjenja, Pola sraneho kamjenja, W zahrodach, W jězorach, Pola Šlejsa, Pola běłeho kamjenja, Pola kruwjacych pućow, Pola sćerbjacych pućow, W ławkach, W brodach, W lipinach, Hošćina (Hasenberg), Na dołach, Wósliča hora, Křižiki, Pod ladami, Dźěłošća, Delne łuki, Kliny, Sedłačenc, W brězynach, Pastwišća, Měrnicy, Nuhel, Wódniki, Na skałach, Pola młyna, Pola Słónkec, Wjelčica, Na hórkach, Na šěrokim, Kótlišća.[3]
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje historiske naspomnjenje jako sydło knjeza Burkardus de Gnaswiz pochadźa z lěta 1241. Pozdźišo běše wjes we wobsydstwje Stołpinskeho hamta, kotremuž podsteješe. [4]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 323 wobydlerjow, z nich 288 Serbow (89 %).[5] Ewangelscy Hnašečenjo přisłušeja wot lěta 1689 Husčanskej wosadźe. Do toho běchu do Michałskeje cyrkwje a mjez 1674 a 1689 do Hodźijskeje wosady zafarowani.
Na Hnašečanskej nawsy nastajichu składnostnje 400. narodnin Martina Luthera w lěće 1883 dwurěčny Lutherowy kamjeń.
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Rudolf Enderlein (1908–1985) – rězbar, kotryž bydleše w dźěćatstwje a młodosći w Hnašecach
- Jan Gelanski (1699–1767) – žiwnosćer, dohladowar statnych dróhow, polyglot; rodźeny Hnašečan
- Handrij Rheniš (1731–1805) – farar, spisaćel; rodźeny Hnašečan
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2018; Gmejnska nowina gmejny Dobruša-Huska
- ↑ staw: 31. decembra 2018; Gmejnska nowina gmejny Dobruša-Huska
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 14sl. (digitalizat).
- ↑ Hnašecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Hnašecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajowBěłe Noslicy | Brězynka | Cokow | Ćěchorjecy | Demjany | Dobruša | Drječin | Družkecy | Hnašecy | Holca | Hrubjelčicy | Hunćericy | Huska | Kočica | Kosarnja | Nowa Wjes | Nowe Demjany | Nowe Družkecy | Přišecy | Słónkecy | Warnoćicy