Genitiw

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Genitiw (prjedy tež rodźak) je pad substantiwow a adjektiwow we wjacorych rěčach (na př. łaćonšćinje a němčinje), kotryž wupraji wobsydstwo a druhe semantiske poćahi (łaćonsce, canis puellae = pos-NOM holca-GEN = "pos holcy"). Někotre rěče nimaja genitiw, a tohodla prepoziciju město toho wužiwaja.

Genitiw[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W někotrych rěčach genitiw prědku steji, mjeztym zo w druhich sćěhuje.

Prědnje

Přikłady:

Zadnje

Dodatna posesiwna kóncowka[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Někotre rěče, wosebite turkowske, dodatnje přidaja posesiwnu kóncowku třećeje wosoby k wobsydstwu. Přikłady:

W turkowskich rěčach
W druhich rěčach

Prepozicije[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjele rěčow nima genitiw a tohodla wužiwa prepoziciju město toho.

Přikłady:

W astronomiji[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W astronomiji wužiwa so genitiw łaćonskeho mjena hwězdna z pismikom grjekskeho alfabeta jako systematiske mjeno hwězdy; tak je na př. genitiw Oriona Orionis, tuž rěka Beteigeuze, najjasniša hwězda w Orionje, wědomostnje α Orionis.

Wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije