Jan Wałtar

Jan Wałtar (němsce Johannes Walther; * 2. januara 1860 w Burkhardtswaldźe pola Drježdźan † 5. decembra 1921 w Njeswačidle) bě ewangelsko-lutherski farar a serbski basnik němskeho pochada.

Wałtar bě rodźeny Němc, kiž pak so serbskej rěči a serbskemu ludej tak přichili, zo bu z njeho serbski basnik a spisowaćel zahorjenych serbskich wótčinskich basni (Hymna, Mój ludo serbski). Je epigon Ćišinskeho, něžny sonjer bohateho začuwanja, basnik přirody, lubosće, ćicheho styska a žedźenja. Swoje basnje wuda w zběrcy "Za dušu a wutrobu" (1897). Přesta potom basnić a hakle za čas Prěnjeje swětoweje wójny pokazowachu so zaso jeho wjerše – najbóle nabožneho, swjedźenskeho a składnostneho razu – w Pomhaj Bóh a w Serbskich Nowinach.

Po nawuknjenju serbšćiny při Imišowym seminarje w Hodźiju nastupi w lěće 1885 městno jako farski wikar we Łazu. Wot 1887 bě z fararjom we tehdy hišće přewažnje serbskej Wóslinčanskej wosadźe. Wot tam jeho po smjerći fararja Jakuba w lěće 1906 do Njeswačanskeje wosady powołachu.

Jan Wałtar bě z fararjom w Njeswačidle, hdźež bu dnja 7. decembra 1921 pochowany.

Spisy

• Sprache und Volksdichtung der Wenden. W: Robert Wuttke (wud.): Sächsische Volkskunde. Drježdźany 1900, str. 313–330.

Žórła

• Josef Páta: Lužickosrbská čítanka, online