Zušow

**Zušow**
Suschow
	Połoženje na karće Delnjeje Łužicy Połoženje
	Połoženje na karće Delnjeje Łužicy Połoženje
město:	Wětošow
zagmejnowanje:	2003
wobydlerstwo:	263 (31. decembra 2022)
wysokosć:	54 metrow n.m.hł.
	51.79972222222214.09138888888954 Koordinaty: 51° 47′ 59″ S, 14° 5′ 29″ W
póstowe čisło:	03226
předwólba:	035433
	wobydler/ka:; Zušowaŕ/-ka
	adjektiw:; zušojski
	skłonowanje:; , tam, Zušow, , tam
	Hłowna dróha w Zušowje Hłowna dróha w Zušowje
	wikidata: Zušow (Q2369610)

Zušow (němsce Suschow) je delnjołužiska wjes w braniborskim wokrjesu Hornje Błóta-Łužica a wot lěta 2003 gmejnski dźěl Wětošowa. Ma něhdźe 250 wobydlerjow a nadeńdźe so dwaj kilometraj sewjerowuchodnje Wětošowskeho stareho města při južnej kromje Błótow. Přez wjesku wjedźe krajna dróha L 54 do Bórkowow.

Susodne wjeski su Długi na sewjeru, Wusoka na juhu, Wóškalawa na juhozapadźe a Tšadow na sewjerozapadźe. Sewjernje Zušowa nadeńdźe so Łučny hat.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjesne mjeno poćahuje so prawdźepodobnje na suchu, pěskojtu płoninu při kromje bahnojtych Błótow, na kotrejž bu wjeska załožena.

Po statistice Arnošta Muki měješe Zušow we 1880tych lětach cyłkownje 187 wobydlerjow, z nich 179 Serbow (96 %) a jenož wósom Němcow.^[2] W lěće 1956 zwěsći Arnošt Černik serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 19,8 %.^[3]

Hač do 31. decembra 2002 bě Zušow samostatna gmejna.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

↑ staw: 31. decembra 2022; Ličby wobydlerstwa na vetschau.de
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 256. [308 wobydlerjow, z nich 39 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 13 z pasiwnymi, 9 serbskich dźěći a młodostnych, 247 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Informacije na webstronach města Wětošowa (němsce)
Zušow w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)

Gmejnske dźěle Wětošowa

[1] staw: 31. decembra 2022; Ličby wobydlerstwa na vetschau.de

[2] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski

[3] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 256. [308 wobydlerjow, z nich 39 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 13 z pasiwnymi, 9 serbskich dźěći a młodostnych, 247 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[1]

[2]

[3]