Michał
Napohlad
Michał je serbske a pólske muske předmjeno, kotrež pochadźa z hebrejšćiny (מיכאל Mikha'el) a woznamjenja „Štó je kaž Bóh?“. Dźeń swjateho Michała je 29. septembra.
Nošerjo mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Michał Bjedrich (1855–1876) – basnik
- Michał Awgust Brojer (1801–1871) – wučer, kulturny stawiznar
- Jan Michał Budar (1713–1789) – ryćerkubler, prawiznik, załožer fundacije za serbsku chudźinu
- Michał Buk (1804–1865) – farar, spisowaćel
- Michał Cyž (1825–1860) – adwokat, publicist, narodny prócowar
- Michał Cyž (1858–1947) – prawiznik, zarjadnik Serbskeho domu
- Michał Cyž (* 1977) – nawoda Budyskeho SAEK a spěwar
- Michał Ćěsla (1809–1852) – zahrodkar a gmejnski předsteher w Radworju, wjednik serbskeho burskeho hibanja 1848/49
- Michał Čoch (1851–1922) – gymnazialny wučer, składnostny basnik
- Michał Domaška (1820–1897) – farar, pěsnjer
- Michał Frencel (1628–1706) – farar, rěčespytny slědźer, sobuzałožer hornjoserbskeje spisowneje rěče
- Michał Frencel (1667–1752) – farar, basnik
- Michał Handrik-Ćěsla (1846–1928) – mjezynarodnje připóznaty wuměłski knihiwjazar
- Jan Michał Haška (1778–1854) – farar, spisaćel nabožinskich spisow
- Michał Haška (1827–1870) – zastojnik, prozaist w młodych lětach
- Michał Haupt (1750–1799) – wučer, přełožowar, kěrlušer
- Michał Hilbjenc (1758–1816) – farar, składnostny basnik
- Michał Hórnik (1814–1873) – ludowy wuměłc-husler, spěwar
- Michał Hórnik (1833–1894) – duchowny, filolog, kulturny stawiznar, spisowaćel, přełožowar, wudawaćel
- Michał Jakobi (1628–1694) – farar, rěčespytnik
- Michał Kětan (1892–1965) – farar, kulturny stawiznar, redaktor
- Michał Kokla (1819–1869) – farar, nabožinski spisaćel
- Michał Kokla (1840–1922) – burski kubler, zapósłanc krajneho sejma
- Michał Kokla (1907–1967) – politiski prócowar, ludowy powědar
- Michał Awgust Kral (1836–1905) – wučer, spisowaćel, ilustrator
- Michał Lešawa (1843–1862) – załožer ilustrowaneje serbskeje nowiny
- Michał Lorenc (1939–2023) – dźiwadźelnik, režiser a awtor
- Michał Mič (1879–1946) – farar, domiznowědnik
- Michał Mjeń (1791–1875) – farar, narodny prócowar
- Michał Nawka (1885–1968) – wučer, narodny prócowar, spisowaćel, basnik, rěčespytnik, hudźbnik
- Michał Pětranc (1849–1915) – lěkar, składnostny spisaćel
- Michał Raca (1657–1730) – diakon, přełožer serbskich cyrkwinskich knihow
- Michał Rostok (1821–1893) – wučer, přirodospytnik
- Michał Róla (1841–1881) – kapłan, spisowaćel, ludowědnik, rěčespytnik
- Michał Šewčik (1870–1903) – farar, stawiznar, publicist
- Michał Jan Wałda (1721–1794) – duchowny, spisowaćel, hymnolog
- Bosćij Michał Wićaz (1747–1803) – krajnobohotski wićežny bur, korčmar, braška, ludowy basnik
- Michał Wincar (1854–1937) – žiwnosćer, braška
- Michał Wjerab (1872–1932) – wučer, muzejownik, kulturny stawiznar
- Michał Wjesela (1863–1927) – duchowny, přełožowar a basnik
- Michał Žur (1868–1929) – farar, spěchowar serbsko-pólskeje wzajomnosće
Warianty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Maik, Meik
- Malik (wolof)
- Michael (němsce)
- Michail (rusce, ukrainsce)
- Michal (słowaksce, čěsce)
- Μιχάλης (Michalis), Μιχαήλ (Μichail) (grjeksce)
- Mícheál (irsce)
- Michel (francosce)
- Michele (italsce)
- Machiel (nižozemsce)
- Michiel (nižozemsce)
- Mick, Micky (jendźelsce)
- Miguel (španisce, portugalsce)
- Mihovil, Mihael (chorwatsce)
- Mihailo, Mihajlo (južnoserbsce)
- Mihail (rumunsce)
- Mihály (madźarsce)
- Mihkel (estnisce)
- Miikka (finsce)
- Mika (finsce)
- Mikk (estnisce)
- Mikkel (dansce, šwedsce, norwegsce)
- Mikko (finsce, estnisce)
- Mikael (dansce, šwedsce, norwegsce, finsce; armensce Միքաել)
- Mikaël (francosce)
- Mikail, tež Mika’il, Mikaeel (arabsce ميخائيل, turkowsce)
- Mike, Mikey (jendźelsce, šwedsce)
- Miquel (katalansce)
- Miša (Миша, ruska skrótšenka)
- Mitchell (jendźelsce)
- Mitgel (retoromanisce)